Hilfswillige: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze grupy hiwisów pojawiły się w niemieckich jednostkach wojskowych walczących na [[Front wschodni (II wojna światowa)|froncie wschodnim]] już wczesną jesienią 1941 roku, czyli krótko po rozpoczęciu wojny z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Najczęściej dotyczyło to oddziałów zaopatrzeniowych i tyłowych. Ich dowódcy widzieli potrzebę zastąpienia żołnierzy niemieckich w czynnościach pomocniczych. Hiwisi wykonywali tzw. służbę pomocniczą (''Hilfsdienst''), tj. służyli jako woźnice, kierowcy, furmani, tragarze, rzemieślnicy, tłumacze, sanitariusze. Byli też używani jako siła robocza do budowy umocnień, dróg, miejsc zakwaterowania itp. Pracowali pojedynczo lub w grupach, przydzieleni do poszczególnych formacji wojskowych [[Wehrmacht]]u. Na początku nie mieli prawa noszenia broni (z wyjątkiem [[Bałtowie|Bałtów]] i [[Ukraińcy|Ukraińców]]), co jednak po pewnym czasie w stosunku do części z nich zmieniło się. Hiwisi nosili ubrania cywilne lub [[mundurMundur wojskowy|mundury]]y [[Armia Czerwona|sowieckie]] z odprutymi stopniami i oznaczeniami. Na ramieniu mieli najczęściej białą opaskę z napisem: "Im Dienste der Deutschen Wehrmacht" (''W służbie niemieckiego Wehrmachtu'').