Historia Gruzji: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m main -> osobny artykuł |
m →Gruzja po rozpadzie ZSRR: poprawa linków |
||
Linia 205:
W latach [[lata 80. XX wieku|80.]], na skutek [[Michaił Gorbaczow|gorbaczowskiej]] ''[[pieriestrojka|pieriestrojki]]'' powtórnie ujawniły się gruzińskie aspiracje niepodległościowe. [[31 marca]] [[1991]] 98,91% Gruzinów opowiedziało się w referendum za niepodległością, która została ogłoszona [[9 kwietnia]]. [[26 maja]] prezydentem Gruzji wybrany został [[Zwiad Gamsachurdia]], który [[22 grudnia]] [[1991]] r. został obalony przez pucz. W marcu [[1992]] kolejnym prezydentem Gruzji został były radziecki minister spraw zagranicznych [[Eduard Szewardnadze]]. W konsekwencji Gruzję ogarnęła wojna domowa miedzy zwolennikami Szewadnadzego i Gamsachurdii, która nałożyła się na lokalne konflikty zbrojne o charakterze narodowościowym, jakie wybuchły w Południowej Osetii i Abchazji. Przy wsparciu oddziałów wojsk państw sąsiednich – Azerbejdżanu, Armenii i Rosji wojna o władzę w Gruzji zakończyła się zwycięstwem Szewardnadzego, który, by uzyskać to poparcie, popisał kontrowersyjną umowę o wstąpieniu Gruzji do [[Wspólnota Niepodległych Państw|Wspólnoty Niepodległych Państw]].
Mimo zakończenia wojen domowych Szewardnadzemu nie udało się jednak odzyskać zbuntowanych prowincji: Abchazji i Osetii Południowej, które proklamowały niepodległość. Mimo kilku wojen ([[Wojna w Osetii Południowej 1991-1992|gruzińsko-osetyjskiej z lat 1991–1992]], i [[wojna w Abchazji 1992-
[[Plik:040 South Ossetia war.JPG|250px|thumb|Żołnierz gruziński w czasie walk podczas jednej z wojen w Osetii Południowej]]
[[Plik:OP13.JPG|250px|thumb|Rewolucja róż na ulicach Tbilisi]]
|