Wersja z 20:44, 4 mar 2013 edytuj Joanna Kośmider (dyskusja \| edycje) 57 596 edycji m WP:SK, odlinkowanie dat, , drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:35, 4 mar 2013 edytuj anuluj edycję Legion23 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7891 edycji m +infobox, drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 1: {{Biogram infobox \|imię i nazwisko = Katherine J. Boo \|imię i nazwisko org = \|pseudonim = \|grafika = \|opis grafiki = \|podpis = \|data urodzenia = [[12 sierpnia]] [[1964]] \|miejsce urodzenia = [[Waszyngton]], [[Stany Zjednoczone]] \|imię przy narodzeniu = \|data śmierci = \|miejsce śmierci = \|przyczyna śmierci = \|miejsce spoczynku = \|zawód = dziennikarka, pisarka \|miejsce zamieszkania = \|narodowość = \|tytuł = \|edukacja = [[Barnard College]] [[Columbia University]] \|Alma Mater = \|uczelnia = \|wydział = \|stanowisko = \|pracodawca = \|majątek = \|wzrost = \|masa = \|partia = \|wyznanie = \|rodzice = \|małżeństwo = [[Sunil Khilnani]] \|partner = \|partnerka = \|dzieci = \|krewni i powinowaci = \|odznaczenia = [[Nagroda Pulitzera]] (2000),<br/>[[MacArthur Fellowship]] (2002),<br/>[[The Hillman Prize]] (2002),<br/>[[National Magazine Award]] w kategorii Dłuższych Artykułów (2004), [[Samuel Johnson Prize]] za ''Zawsze piękne. Życie, śmierć i nadzieja w slumsach Bombaju'' (2012),<br/>[[National Book Award]] (2012) \|commons = \|wikiźródła = \|wikicytaty = \|www = http://www.behindthebeautifulforevers.com/ }} '''Katherine J. Boo''' (ur. [[12 sierpnia]] [[1964]] w [[Waszyngton]]ie) – dziennikarka i pisarka, pisząca przede wszystkim o [[bieda\|biednych]] i pokrzywdzonych ludziach w [[Stany Zjednoczone\|Ameryce]] i [[Indie\|Indiach]]. Linia 5 ⟶ 46: == Kariera == Boo rozpoczęła karierę dziennikarską w [[Washington City Paper]], następnie pracowała w [[Washington Monthly]], skąd przeszła do [[The Washington Post]], gdzie pracowała w latach ~~1993 – 2003~~1993–2003. W roku 2000 otrzymała [[Nagroda Pulitzera\|Nagrodę Pulitzera]] w kategorii Służba Publiczna za serię artykułów w The Washington Post o domach grupowych dla upośledzonych umysłowo. Komisja przyznała nagrodę za „ujawnienie nieszczęsnego zaniedbania i nadużyć w miejskich domach grupowych dla osób upośledzonych umysłowo, co zmusiło władze do potwierdzenia warunków i rozpoczęcia reform”<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.pulitzer.org/citation/2000-Public-Service\|tytuł=The 2000 Pulitzer Prize Winners. Public Service\|opublikowany=Pulitzer Prize\|data dostępu=4 marca 2013\|język=en}}</ref>. W 2003 roku dołączyła do zespołu [[The New Yorker]], z którym współpracowała już od 2001<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.newyorker.com/magazine/bios/katherine_boo/search?contributorName=katherine%20boo\|tytuł=Katherine Boo\|opublikowany=The New Yorker\|data dostępu=4 marca 2013\|język=en}}</ref>. W 2004 roku wygrała [[National Magazine Award]] w kategorii Dłuższych Artykułów za opublikowany na łamach The New Yorker „The Marriage Cure”<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.newyorker.com/archive/2006/02/06/060206fr_archive01\|tytuł=The Marriage Cure. Is wedlock really a way out of poverty?\|autor=Katherine Boo\|data=18 sierpnia 2003\|język=en\|opublikowany=The New Yorker\|data dostępu=4 marca 2013}}</ref>. Artykuł ten był zapisem finansowanych przez stan działań edukacyjnych na temat małżeństwa, skierowanych do biednych mieszkańców [[Oklahoma\|Oklahomy]], co miało na celu pomoc w wyjściu z ubóstwa biorącym udział w tych zajęciach. W 2002 Boo otrzymała również [[~~Sidney~~The Hillman ~~Award~~Prize]]<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.hillmanfoundation.org/honorees?page=2\|tytuł=The Hillman Prize Previous Honorees\|opublikowany=The Sidney Hillman Foundation\|data dostępu=4 marca 2013\|język=en}}</ref> – nagrodę za artykuły przyspieszające realizację idei sprawiedliwości społecznej – za opublikowany w The New Yorker artykuł „After Welfare” (2001)<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.newyorker.com/archive/2001/04/09/010409fa_fact_boo\|tytuł=After Welfare\|autor=Katherine Boo\|data=9 kwietnia 2001\|data dostępu=4 marca 2013\|język=en}}</ref>. W [[2012]] r. ukazała się jej pierwsza książka ''Zawsze piękne. Życie, śmierć i nadzieja w slumsach Bombaju'', opowiadająca o życiu mieszkańców [[Annawadi]], [[slumsy\|slumsów]] [[Mumbaj\|Bombaju]]. Katherine Boo spędziła trzy lata w slumsach stolicy Indii, obserwując życie drobnych złodziei, nieletnich śmieciarzy i kobiet<ref name=Rozdanie>{{cytuj stronę\|url=http://kultura.onet.pl/wiadomosci/rozdano-national-book-awards-2012,1,5308566,artykul.html\|tytuł=Rozdano National Book Awards 2012\|opublikowany=kultura.onet.pl\|autor=dgajda / Booklips.pl\|język=pl\|data=19 listopada 2012\|data dostępu=4 marca 2013}}</ref>. Za tę książkę otrzymała [[National Book Award]]<ref name=Rozdanie/><ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.nytimes.com/2012/11/15/us/louise-erdrichs-novel-the-round-house-wins-national-book-award.html\|tytuł=Novel About Racial Injustice Wins National Book Award\|autor=Leslie Kaufman\|opublikowany=The New York Times\|data=14 listopada 2012\|data dostępu=4 marca 2013\|język=en}}</ref>. Książka ta została przetłumaczona na język polski i ukazała się 21 lutego 2013<ref>{{cytuj stronę\|url=http://news.o.pl/2013/02/07/zawsze-piekne-katherine-boo-znak-literanova/\|tytuł=Zawsze piękne, Katherine Boo\|opublikowany=news.o.pl\|data dostępu=4 marca 2013\|język=pl}}</ref>.

Katherine Boo: Różnice pomiędzy wersjami