Wikipedysta:Verwolff/brudnopis/Witlod Dłużniak: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Kariera piłkarska ==

 

== Działcz sportowy ==

 

== Związki ze sportem niepołnosprawnych ==

 

Był szefem polskiej misji podczas letnich igrzysk paraolimpijskich w Barcelonie, Atlancie, Sydney i Atenach (1992-2004). Choroba nie pozwoliła mu kierować ekipą biało-czerwonych w Pekinie (2008).

 

niepełnosprawnych

pasjonował się sportem, ale w szczególności ukochał sobie sport osób z niepełnosprawnością. Zwłaszcza sport paraolimpijski zawdzięcza mu bardzo wiele. W latach 1989-2009 był prezesem Polskiego Związku Sportu Niepełnosprawnych „Start”, pomysłodawcą i twórcą Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego, w którym przez długi czas pełnił funkcję wiceprezesa.

 

Głównie dzięki niemu medaliści paraolimpijscy honorowani są obecnie w podobny sposób, jak pełnosprawni; otrzymują świadczenia za medale. Sukcesy, które nasi paraolimpijczycy odnosili w latach 90-tych, należy w dużej mierze przypisywać jemu. Polska reprezentacja paraolimpijska od wielu lat należy do czołówki światowej. Witold Dłużniak kierował polską misją podczas letnich igrzysk paraolimpijskich w Barcelonie, Atlancie, Sydney i Atenach.

 

- Jeżeli mówimy o osiągnięciach, a są ogromne, sportu osób niepełnosprawnych, wszystkie osiągnięcia de facto wiążą się z jego osobą. On po prostu ten sport swoją działalnością organizował, wspierał przez bardzo długi okres, kiedy sportowcy osiągali te wyniki – podkreśla obecny prezes Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego Longin Komołowski. – Każdy z tych medali można przypisać jemu.

 

Witek to była osoba o niezwykłej charyzmie i energii, ale też i doskonałej wiedzy, jeżeli chodzi o sport – podkreśla. – Znał każdą dyscyplinę, znał każdego zawodnika z imienia i nazwiska, on tym sportem osób niepełnosprawnych żył, on się tym pasjonował. Zapamiętam go jako niedościgniony wzór, jeżeli chodzi o osobę, która zarządza taką organizacją, po drugie zaś – niedościgniony wzór jeżeli chodzi o wiedzę.

Kiedy trenerem reprezentacji został Kazimierz Górski, a władzę w PZPN przejęli młodzi aktywiści partyjni, Dłużniak z tej naszej Falenicy awansował na wiceprezesa związku piłkarskiego. Był nim w najlepszych czasach polskiej piłki, podczas mistrzostw świata w Niemczech. Potem został prezesem Polskiego Związku Kolarskiego, a wreszcie Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego i Zrzeszenia Sportowców Niepełnosprawnych Start. Z czasem przeniósł się do Wisły. Od kiedy, kilka lat temu, zaczął chorować, oglądał świat już tylko z okien położonego na zboczu beskidzkiej góry domu. Nie ma Hutnika, boisko w Falenicy to plac budowy. Nawet kina Skarpa już nie ma. Wszystko, co zostało, to wspomnienia. Nigdy, mimo propozycji Pana Witka, nie przeszedłem z nim na ty. Dla mnie to był zawsze Pan Trener.

 

 

 

* [http://www.rp.pl/artykul/289492,989030-Pan-Witek.html]