Klemens VII (antypapież): Różnice pomiędzy wersjami

'''Klemens VII,''' (właśc. '''Robert de Genève''', '''Robert z Genewy'''; (ur. w [[1342]] w [[Genewa|Genewie]]<ref name="Wollpert">{{cytuj książkę|nazwisko=Fischer-Wollpert|imię=Rudolf|tytuł=Leksykon papieży|wydawca=Znak|miejsce=Kraków|data=1996|strony=114-116|isbn=83-7006-437-X}}</ref> lub [[Annecy]]<ref name="FIU">{{cytuj stronę | url = http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1371.htm#Geneve | tytuł = Geneve, Robert de | opublikowany = The Cardinals of the Holy Roman Church | język = en | data dostępu = 2013-03-26}}</ref>, zm. [[16 września]] [[1394]] w [[Awinion]]ie<ref name="Wollpert" />) – [[antypapież]] [[obediencja|obediencji]] [[Awinion|awiniońskiej]] w okresie od 20 września 1378 do 16 września 1394<ref name="Kelly">{{cytuj książkę|nazwisko=Kelly|imię=John N. D.|tytuł=Encyklopedia papieży|wydawca=Państwowy Instytut Wydawniczy|miejsce=Warszawa|data=1997|strony=319-321|isbn=83-06-02633-0}}</ref>.

Pochodził z [[Dynastia sabaudzka|dynastii sabaudzkiej]]. Był synem [[hrabia|hrabiego]] [[Genewa|Genewy]] [[Amadeusz III|Amadeusza III]] i Marii z Boulogne<ref name="Kelly" />. Kształcił się na [[Sorbona|Sorbonie]] w [[Paryż]]u. Następnie był [[kanonik]]iem [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|katedry Notre Dame]], kanclerzem biskupa Amiens. Od [[1359]] [[protonotariusz apostolski|protonotariuszem apostolskim]] i familiarzem papieża. W 1361 wybrany [[biskup]]em [[Thérouanne]], od 1368 [[arcybiskupbiskup]] [[Cambrai]], w 1371 mianowany kardynałem-prezbiterem z kościołem tytularnym Dwunastu Apostołów w Rzymie<ref name="Wollpert" />.

Wybitny dyplomata i dowódca Państwa Kościelnego. Papież [[Grzegorz XI]] powierzył mu funkcję [[legat]]a na terenie północnych [[Włochy|Włoch]] oraz organizowanie wojsk zaciężnych przeciw władcom [[Mediolan]]u, [[Visconti]]m i [[Florencja|Florencji]]<ref name="Kelly" />. Robert z Genewy wspólnie z kardynałem [[Francesco Tebaldeschi]] zwerbował [[wojsko najemne|wojska zaciężne]] pod dowództwem [[kondotier]]a [[John Hawkwood|Johna Hawkwooda]], które zdobyły [[Bolonia|Bolonię]], a [[3 lutego]] [[1377]] dokonały rzezi ludności miasta [[Cesena]]<ref>Po (po zdobyciu miasta, nieprzychylni kardynałowi, nadali mu przydomek ''Rzeźnika z Ceseny''.</ref>). Otworzyło to drogę do powrotu papieża do [[Rzym]]u.

Podczas [[konklawe]] w Rzymie po śmierci [[Grzegorz XI|Grzegorza XI]] doszło do zamieszek ulicznych. Rzymianie w obawie, że kolejny [[papież]] ponownie zdecyduje się wyjechać z [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]] domagali się od [[kolegium kardynałów|elektorów]], aby wybrali [[Włosi|Włocha]]. Naciski tłumu, a także incydent z zakłóceniem porządku obrad zgromadzenia przez zbrojną bandę, która wdarła się na [[Wybory|elekcję]] spowodowały, że część [[kardynał]]ów nie uznała ważności wyboru [[Urban VI|Urbana VI]]<ref name="Wollpert" />. Urban VI, aby pojednać się z opozycją zwołał [[konsystorz]] do [[Anagni]]<ref name="Kelly" />. Podczas jego obrad miano zadecydować o legalności wyboru nowego papieża. 2 sierpnia 1378 kardynałowie wydali oświadczenie, w którym uznali, że konklawe rzymskie z kwietnia [[1378]] jest nieważne, gdyż wybór został przeprowadzony pod naciskiem i groźbą ze strony tłumu<ref name="Kelly" />. 9 sierpnia 1378 kardynałowie francuscy będący główną siłą opozycji wobec Urbana VI wezwali go do abdykacji. Nie widząc żadnej reakcji ze strony [[papież]]a opuścili [[Anagni]] i przenieśli się do [[Fondi]]. Tam pod ochroną księcia [[Onorato Caetani]]ego zwołali nowe [[konklawe]] i 20 września 1378 roku wybrali antypapieżem kardynała Roberta de Genève, który, pomimo iż początkowo wspierał kanoniczny wybór [[Urban VI|Bartolomeo Prignano]], z czasem przeszedł do obozu sceptyków i stanął na czele buntu kardynałów<ref name="Kelly" />. [[Kuria Rzymska]] uznała ważność wyboru Klemensa VII i wypowiedziała posłuszeństwo Urbanowi VI. 31 października 1378 antypapież został koronowany. [[Pontyfikat]] ten stał się początkiem [[Wielka schizma zachodnia|Wielkiej Schizmy Zachodniej]], której kres przyniosły dopiero [[sobór powszechny|sobory powszechne]] z [[XV wiek]]u<ref name="Wollpert" />.

Antypapież Klemens VII ekskomunikował papieża Urbana VI i rozpoczął wojnę celem zagarnięcia [[Rzym]]u<ref name="Kelly" />. Wojska [[papież]]a zwyciężyły jednak armię [[antypapież]]a pod [[Marino (Włochy)|Marino]], zajęły [[Zamek Świętego Anioła]] i przejęły kontrolę nad [[Rzym]]em. Klemens VII wycofał się do [[Neapol]]u, a w czerwcu 1379 udał się do [[Awinion]]u<ref name="Kelly" />. Wkrótce potem antypapieża poparły Francja, Burgundia, Sabaudia, Szkocja, Kastylia i Aragonia<ref name="Kelly" />. Po stronie Urbana stanęły Niemcy, Anglia, Dania, Węgry, Skandynawia i Polska<ref name="Kelly" />. We [[Francja|Francji]] jako kuzyn króla, Klemens cieszył się opieką i bezpieczeństwem. Wiódł życie wystawne, otaczając się przepychem, co zmusiło go do nałożenia wysokich podatków<ref name="Kelly" />. Zwołał jedenaście [[konsystorz]]y, na których powołał ponad trzydziestu kardynałów, głównie Francuzów; przyjął także dwóch kardynałów rzymskich, zrażonych okrucieństwem Urbana<ref name="Kelly" />. Prowadził kampanię a rzecz zdobycia Rzymu i wygnania prawowitego papieża (zdobył wpływy m. in. w południowych Włoszech, Neapolu i Lombardii)<ref name="Kelly" />. Był przekonany o ważności swojego wyboru i nie wykazywał najmniejszej ochoty do zakończenia schizmy<ref name="Kelly" />.

Zmarł rażony [[apopleksjaudar mózgu|apopleksją]]<ref name="Kelly" />. Pierwotnie pochowany został w katedrze w Awinionie. W 1401 szczątki Klemensa VII zostały przeniesione do kościoła celestynów w Awinionie. Po śmierci jego następcą wybrany został kardynał [[Antypapież Benedykt XIII|Pedro de Luna]], który przyjął imię pontyfikalne Benedykt XIII.