Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
to byli patrioci, wierni Polsce Ludowej
m Wycofano edycje użytkownika 89.248.161.161 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Addbot.
Linia 1:
[[Plik:Metamorfozy.jpg|thumb|upright=1.4|Geneza PRON – karykatura z czasów stanu wojennego, rys. Maciej Miezian]]
'''Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON)''' – organizacja polityczna (początkowo pod nazwą Obywatelskie Komitety Ocalenia Narodowego) utworzona w okresie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] przez [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] i podporządkowane jej stronnictwa polityczne oraz zależne od władz organizacje katolickie w celu propagandowego wykazania poparcia społeczeństwa dla polityki partii, a w szczególności wprowadzenia stanu wojennego. PRON miał nawiązywać do tradycji działalności [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]], jednoczącego patriotycznie„patriotycznie” nastawionych Polaków różnych orientacji politycznych i światopoglądowych (stąd istotny był udział organizacji katolickich).
 
'''Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON)''' – organizacja polityczna (początkowo pod nazwą Obywatelskie Komitety Ocalenia Narodowego) utworzona w okresie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] przez [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] i podporządkowane jej stronnictwa polityczne oraz zależne od władz organizacje katolickie w celu propagandowego wykazania poparcia społeczeństwa dla polityki partii, a w szczególności wprowadzenia stanu wojennego. PRON miał nawiązywać do tradycji działalności [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]], jednoczącego patriotycznie nastawionych Polaków różnych orientacji politycznych i światopoglądowych (stąd istotny był udział organizacji katolickich).
 
Na czele PRON stał od listopada 1982 [[Jan Dobraczyński]] – ściśle współpracujący z PZPR działacz [[Stowarzyszenie „Pax”|PAX]] o poglądach nacjonalistyczno-katolickich.
Linia 9 ⟶ 8:
Zapis o PRON trafił do [[Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|Konstytucji PRL]] w lipcu 1983 r. Zastąpił w niej zapisy o [[Front Jedności Narodu|Froncie Jedności Narodu]] (FJN). Zgodnie z tymi zapisami PRON decydował m.in. o listach wyborczych, w wyborach lokalnych (do [[Rada narodowa (PRL)|Rad Narodowych]]) i do [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu]]. Praktycznie biorąc, bez uzyskania zgody PRON nie można było kandydować w wyborach.
 
Olbrzymia większość członków PRON należała do tej organizacji nawet o tym nie wiedząc, gdyż były do niej przyjmowane nie tyle osoby fizyczne, co całe organizacje, zazwyczaj bez informowania o tym fakcie szeregowych członków tych organizacji. Wiele osób należało do PRON wielokrotnie„wielokrotnie”, na skutek należenia do kilku organizacji-członków PRON, na skutek czego PRON miała formalnie więcej członków niż wszystkich obywateli Polski. Do PRON należały w zasadzie niemal wszystkie większe organizacje społeczne legalnie działające w latach 1983-1989, począwszy od wszystkich partii politycznych, przez związki zawodowe ([[Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych|OPZZ]]), organizacje młodzieżowe (m.in. [[Związek Harcerstwa Polskiego|ZHP]] i [[Towarzystwo Przyjaciół Dzieci|TPD]]), [[Zjednoczenie Patriotyczne Grunwald]] aż po organizacje sportowe i hobbystyczne. Zaraz po zakończeniu stanu wojennego, reaktywowanie organizacji, których działalność była w czasie stanu zawieszona, była obłożona nieformalnym wymogiem zgłoszenia akcesu do PRON, a przynajmniej znacznie tę reaktywację przyspieszała. Oprócz tego do PRON można było przystąpić osobiście, dotyczyło to jednak głównie osób prominentnych, posiadających znane„znane nazwiskanazwiska”, którym składano bezpośrednio tego rodzaju propozycję, często sugerując, że odmowa może się wiązać z utrudnieniami w karierze.
 
W 1986 Rada Krajowa PRON powołała [[Ogólnopolski Komitet Grunwaldzki]], którego celem było propagowanie tradycji oręża polskiego i krzewienie pamięci o [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]]. Przewodniczącym Komitetu został członek Biura Politycznego KC PZPR, zastępca przewodniczącego Rady Państwa PRL [[Kazimierz Barcikowski]].