Cuitláhuac: Różnice pomiędzy wersjami

Jeszcze za panowania brata Cuitláhuac był gorącym zwolennikiem walki zbrojnej z Hiszpanami. W roku [[1520]] stanął na czele zrywu zbrojnego w Tenochtitlan, który miał uniemożliwić wycofanie się Hiszpanów ze stolicy. Dowodził też w czasie największego zwycięstwa Azteków. Było to w nocy z [[30 czerwca]] na [[1 lipca]], która przeszła do historii pod nazwą La Noche Triste (Smutnej Nocy). Hiszpanie, nieustannie napastowani przez powstańców, nie byli w stanie utrzymać się w mieście i wycofywali się [[grobla|groblą]] w kierunku [[Tlacopán|Tlacopanu]]. Obładowani łupami, atakowani byli na grobli, nacierali też na nich wojownicy indiańscy z łodzi operujących na jeziorze. Konkwistadorzy ponieśli ciężką klęskę; 869 z nich zginęło, na brzeg jeziora przedostało się tylko 425, z których wielu odniosło rany. Zginęło też 1.2 - 2 tys. Indian z oddziałów pozostających na służbie hiszpańskiej (Tlaxcalanie).Mimo zadania konkwistadorom ciężkich strat, Cuitláhuac nie podjął jednak wystarczających działań (pościgu) aby osiągnąć pełne zwycięstwo. Pozwoliło to Hiszpanom na odwrót do [[Tlaxcala (miasto prekolumbijskie)|Tlaxcali]].

 

 

{{władca|