poprawki zasugerowane zgłoszeniem IP-ka 79.163.49.245 (patrz STARA strona dyskusji) oraz usunięcie informacji z lipnego źródła - anonimowy post to marne źródło
'''The Shard''' (z [[język angielski|ang.]] ''shard'', [[język polski|pol.]] odłamek, znany także jako ''Shard London Bridge'', ''London Bridge Tower'', ''Shard of Glass'' oraz ''32 London Bridge'') – wieżowiec znajdujący się w [[Londyn]]ie, w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Budynek posiada 72 kondygnacje, a jego wysokość wynosi 309,6 metrów. Po ukończeniuzakończeniu jego budowyprac w 2012 roku stał się najwyższym ukończonym wieżowcem w [[Europa|Europie]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.guardian.co.uk/uk/2012/jul/05/the-shard-unveiled-london?newsfeed=true|tytuł = The Shard, Europe's tallest building, unveiled in London|data dostępu=2012-07-08| data=2012-07-05 |opublikowany=The Guardian|język =en}}</ref><ref group="uwaga">W momencie otwarcia The Shard wyższy od niego był budowany w [[Moskwa|Moskwie]] wieżowiec [[Mercury City Tower]] (docelowo ma mierzyć 332 m). Budynek ten nie został jednak dotychczas otwarty.</ref>.
Budynek został zaprojektowany przez słynnego włoskiego architekta [[Renzo Piano]], laureata [[Nagroda Pritzkera|Nagrody Pritzkera]] z 1998 roku, który stworzył wiele projektów znaczących budowli na całym świecie m.in: [[Centre Georges Pompidou]] w [[Paryż]]u, czy [[New York Times Building]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]].
Linia 41:
W czasie od marca do końca października 2009 roku zamontowano pierwsze trzy [[Żuraw (urządzenie dźwignicowe)|żurawie]] pionowe przystosowane do wznoszenia [[żelbet]]owego rdzenia budynku.
W połowie czerwca 2010 roku główny rdzeń budowli osiągnął 33 piętro i wysokość niemal 143 metrów<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.building.co.uk/the-shard-foot-of-the-mountain/3162661.article| tytuł =The Shard: Foot of the mountain| data dostępu = 2010-07-09| autor =By Stephen Kennett|opublikowany=www.building.co.uk|data=2010-04-20|język =en}}</ref>, początkowo ukończenie 72 kondygnacyjnego rdzenia planowane było na październik 2010 roku<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.skyscrapercity.com/showpost.php?p=50643699&postcount=8038|tytuł=View Single Post – Shard / London Bridge Tower | Southwark | 309m | 72 fl | U/C|data dostępu= 2010-07-09|autor=|opublikowany=www.skyscrapercity.com|data=2010-01-24|język=en}}</ref>. W połowie listopada 2010 roku trzeci i ostatni element głównego rdzenia wieżowca osiągnął poziom 68 kondygnacji (około 236 m), przewyższając tym samym wieżowiec [[One Canada Square]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.skyscrapernews.com/news.php?ref=2711| tytuł =Shard Overtakes One Canada Square| data dostępu = 2010-12-31| autor =skyscrapernews.com|opublikowany=www.skyscrapernews.com|data=2010-11-23|język =en}}</ref>, który nosił miano najwyższego w Wielkiej Brytanii<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.guardian.co.uk/artanddesign/2010/nov/23/shard-britain-tallest-building| tytuł =Shard to become EU's tallest building – but will the market follow it up?| data dostępu = 2010-12-31| autor =Jonathan Glancey |opublikowany=www.guardian.co.uk|data=2010-11-23|język =en}}</ref> od 18 lat. Ostatecznie betonowy trzon budynku ukończono pod koniec listopada, a na jego szczycie na wysokości około 245 metrów, zawisła [[Wiecha (budownictwo)|wiecha]]. W połowie grudnia 2010 roku zakończyła się budowa 70 z łącznych 72 kondygnacji nadziemnych wieżowca, średni okres pomiędzy "wylewaniem" kolejnych kondygnacji kształtował się w czasie jednego tygodnia.
Wieżowiec został oficjalnie otwarty w dniu 5 lipca 2012 roku przez premiera Kataru, [[Hamad ibn Dżassim ibn Dżabr as-Sani|Hamada ibn Dżassima ibn Dżabra as-Saniego]], w uroczystości wziął również udział [[Andrzej, książę Yorku]].
