Antologia palatyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Podstawę ''Antologii palatyńskiej'' stanowią wcześniejsze zbiory epigramów Meleagra z Gadary, Filipa z Tesaloniki, Stratona z Sardes, [[Agatiasz Scholastyk|Agatiasza z Myriny]]. Zbiór zawiera około 3700 epigramów, liczących sobie łącznie 32 000 wersów, które wyszły spod pióra prawie 320 autorów starożytnych i średniowiecznych poczynając od V wieku przed Chrystusem. Idąc za wzorem Agatiasza Kefalas ułożył swoją antologię tematycznie. Księga I zawiera epigramy chrześcijańskie, II - – epigramy Chrystodora z Koptos, III – inskrypcje ze świątyni w Kyzyku, księga IV – epigramy wstępne do zachowancych antologii, V – erotyczne, VI – wotywne, VII – nagorbkowe, VIII – Grzegorza z Nazjanzu, IX – popisowe, X – zachęcające, XI – biesiadne i żartobliwe, XII – chłopcolubne Stratona z Sardes, XIII – różne, XIV – arytmetyczne, wróżbiarskie i zagadki, XV – mieszane autorstwa Teofana, Aretasa, Ignacego Diakona, Konstantyna Rodiosa. Pomimo przyjętego przez Kefalasa kryterium rzeczowego nie do końca udało mu się przezwyciężyć wcześniejsze podziały i fakt pochodzenia utworów z różnych źródeł. Niewątpliwie natomiast ''Antologia'' poprzez wybór epigramów dobrze świadczy o smaku literackim Kefalasa i jej późniejszego redaktora{{r|Jurewicz219}}.▼