Konrad von Hochstaden: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Tdudkowski (dyskusja | edycje) m drobne merytoryczne |
Tdudkowski (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
||
Linia 24:
[[Plik:Rathausturm Köln - Konrad von Hochstaden - Gerhard Unmaze (6143-45).jpg|thumb|left|200px|Konrad von Hochstaden na wieży ratusza w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] (w centrum)]]
Syn hrabiego Lothara I z Hochstadt i jego żony Mathilde Vianden. Łączyło go pokrewieństwo z [[Hohenstaufowie|Hohenstaufami]]. Nie jest znana dokładna data urodzenia i niewiele wiadomo o jego młodości. Miał dwóch braci, starszy Lothar II został dziedzicem, a młodszy Fryderyk również wybrał karierę kościelną. Z czterech sióstr dwie zostały zakonnicami. W 1216
Przez kilka pierwszych miesięcy panowania arcybiskup był stronnikiem cesarza w sporze z papieżem [[Grzegorz IX|Grzegorzem IX]], ale z nieznanych powodów wkrótce po ekskomunice rzuconej na cesarza (12 marca 1239) przeszedł na stronę papieską. Panowanie Konrada było serią konfliktów z okolicznymi książętami i mieszczanami Kolonii, którzy nie uznawali jego władzy w mieście. Jego reputację naznaczyło podstępne postępowanie. Kiedy papież [[Innocenty IV]] zdetronizował Fryderyka II (17 lipca 1245), to głównie poparciu Konrada kandydat papieża [[Władcy Turyngii|landgraf Turyngii]] [[Henryk Raspe]] został wybrany na króla. A kiedy wkrótce potem po krótkim, trwającym siedem miesięcy, panowaniu umarł Henryk (17 luty 1247) to znowu poparcie Konrada zapewniło koronę młodemu [[Wilhelm z Holandii|Wilhelmowi z Holandii]].
W uznaniu za służbę papież Innocenty IV 14 marca 1249 powierzył mu funkcję [[Nuncjusz apostolski|nuncjusza apostolskiego]] na Niemcy. Pięć dni wczesniej umarł [[Zygfryd III z Eppstein]] arcybiskup [[Arcybiskupstwo Moguncji|Moguncji]], który piastował tą funkcję. Duchowieństwo i mieszczanie [[Moguncja|Moguncji]] pragnęli żeby Konrad został też ich nowym arcybiskupem i on sam temu sprzyjał, ale z papież stanowczo odmówił nie chcąc by dwa najważniejsze stanowiska kościelne w Niemczech pełnił jeden człowiek. W wyniku tej decyzji przyjazne dotychczas relacje pomiędzy Konradem a papieżem uległy pogorszeniu i w kwietniu 1250 urząd nuncjusza został przekazany [[Pierre de Colmieu]] biskupowi [[Biskup Albano|Albano]]. W tym samym czasie wrogość pomiędzy Konradem a królem Wiliamem z Holandii przerodziła się w otwarty konflikt. Z całą potęgą pozbawionego skrupułów księcia Kościoła Konrad przystąpił do próby detronizacji Williama i prawdopodobnie odniósłby sukces, gdyby nie przedwczesna śmierć króla (28 styczeń 1256) nie sprawiła iż działanie biskupa było niepotrzebne. Po śmierci króla Konrad odegrał ważną rolę w elekcji następnego, za olbrzymią sumę sprzedał swój głos [[Ryszard z Kornwalii|Ryszardowi z Kornwalii]], bratu króla Anglii [[Henryk III Plantagenet|Henryka III]] i koronował go w [[Akwizgran]]ie 17 maja 1257.
7 maja 1259 dał Kolonii [[prawo składu]]. Było to ostatnie ważne działanie podjęte przez Konrada. Umarł 28 września 1261 i został pochowany w Statua arcybiskupa Konrada na ścianach Ratusza w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] stała się internetową sensacją w 2012 kiedy zauważono, że u jego stóp znajduje się postać wykonująca [[autofellatio]].
|