Bohdan Wendorff

Bohdan Wendorff (ur. 14 lutego 1904 w Rydze, zm. 26 czerwca 1988 w Londynie), polski prawnik i działacz państwowy, jedna z czołowych postaci politycznych kręgów emigracyjnych po drugiej wojnie światowej.

Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Z wykształcenia prawnik, był sekretarzem osobistym wojewody wileńskiego Władysława Baczkiewicza, wicewojewodą oraz starostą brasławskim. We wrześniu 1939 wydostał się przez Łotwę na zachód i służył w 10 Brygadzie Pancernej I Dywizji Gen. Stanisława Maczka, dochodząc do stopnia majora. Odznaczony Krzyżem Walecznych za kampanię we Francji.

Po wojnie służył jako oficer do zleceń przy prezydentach RP na uchodźstwie Raczkiewiczu, Auguście Zaleskim i Stanisławie Ostrowskim. W latach 1958–1968 był członkiem Rady Rzeczypospolitej w Londynie.

W 1975 został szefem Kancelarii Ogólnej prezydenta RP, sprawując ten urząd do zakończenia działalności rządu RP na uchodźstwie (nazywano go „klucznikiem Zamku”). Jednocześnie pełnił liczne funkcje ministerialne w kolejnych gabinetach.

Po przekazaniu przez rząd na uchodźstwie prerogatyw wybranemu w kraju prezydentowi Lechowi Wałęsie, Wendorff osobiście przywiózł wszystkie insygnia władzy prezydenckiej.

Źródła

• Bohdan Wendorff nie żyje
• Korporacja Akademicka Konwent Polonia