Era Seleucydów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
'''Era Seleucydów''' – system liczenia lat stosowany w hellenistycznym imperium Seleucydów i w państwach pozostających pod jego wpływem. Początkiem ery był 1 października 312 roku p.n.e.
Era wzięła nazwę od imienia wodza [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Wielkiego]] [[Seleukos I Nikator|Seleukosa]], najpierw oficera armii macedońskiej, a potem założyciela dynastii. Bywa też nazywana „erą syryjsko-macedońską”, jako że powstała w Syrii pod rządami dynastii macedońskiej, albo „chaldejską”, od Babilonii (Chaldei). Za początek rachuby lat przyjmowano datę równonocy jesiennej lub wiosennej roku [[Bitwa pod Gazą|bitwy pod Gazą]] (312 p.n.e.), w której Seleukos zwyciężył konkurenta [[Demetriusz I Poliorketes|Demetriosa Poliorketesa]]. W późniejszych czasach za początek ery przyjęto 1 października 312 roku{{r|Zajdler68}}.
Istniały też oboczności lokalne: Babilończycy liczyli ją od roku 311, Grecy syryjscy od września, Seleucja od 1 lipca, Efez od 24 września, Gaza od 27 października, Tyr od 18 listopada, niektóre plemiona arabskie od 1 września lub od 1 października{{r|Encyklopedja2}}. Erą Seleucydów przez długi czas, aż do wprowadzenia „ery żydowskiej” w XI wieku, posługiwali się też Żydzi, wewnątrz roku podając daty według księżycowego kalendarza żydowskiego{{r|Zajdler68}}. Rabini żydowscy nazywali ją „erą kontraktów” ([[język hebrajski|hebr.]] ''minjaz szetaroth''), jako że zmuszeni byli nią się posługiwać w aktach publicznych. Według tej ery liczą też lata autorzy obydwu ksiąg machabejskich zwąc ją „latami panowania Greków”. W obliczaniu lat obydwie księgi różnią się między sobą o rok. 1 Księga Machabejska (6, 16) datuje śmierć [[Antioch IV Epifanes|Antiocha IV Epifanesa]] na rok 149, podczas gdy 2 Księga Machabejska (11, 21) na rok 148; początek panowania Demetriusza I - 1 Machabejska (7, 1) na rok 151, 2 Machabejska (14, 4) na 150{{r|Encyklopedja2}}. ▼
▲Istniały też oboczności lokalne: Babilończycy liczyli ją od roku 311 p.n.e., Grecy syryjscy od września, Seleucja od 1 lipca, Efez od 24 września, Gaza od 27 października, Tyr od 18 listopada, niektóre plemiona arabskie od 1 września lub od 1 października{{r|Encyklopedja2}}. Erą Seleucydów przez długi czas, aż do wprowadzenia „ery żydowskiej” w XI wieku, posługiwali się też Żydzi, wewnątrz roku podając daty według księżycowego kalendarza żydowskiego{{r|Zajdler68}}. Rabini żydowscy nazywali ją „erą kontraktów” ([[język hebrajski|hebr.]] ''minjaz szetaroth''), jako że zmuszeni byli nią się posługiwać w aktach publicznych. Według tej ery liczą też lata autorzy obydwu ksiąg machabejskich zwąc ją „latami panowania Greków”. W obliczaniu lat obydwie księgi różnią się między sobą o rok. 1 Księga Machabejska (6, 16) datuje śmierć [[Antioch IV Epifanes|Antiocha IV Epifanesa]] na rok 149 p.n.e., podczas gdy 2 Księga Machabejska (11, 21) na rok 148 p.n.e.; początek panowania Demetriusza I - 1 Machabejska (7, 1) na rok 151 p.n.e., 2 Machabejska (14, 4) na 150 p.n.e{{r|Encyklopedja2}}.
== Przypisy ==
{{Przypisy-lista|l. kolumn=2|
<ref name="Encyklopedja2">[http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=15623&s=1 Encyklopedja Kościelna. T. XXV. str. 2]</ref>
<ref name="Zajdler68">{{Cytuj książkę | nazwisko= Zajdler | imię=Ludwik | autor link = Ludwik Zajdler | tytuł= Dzieje zegara | strony = 68
}}
== Bibliografia ==
* [http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=15625&s=1 Seleucydów era W: Encyklopedja Kościelna, podług teologicznej encyklopedji Wetzera i Weltego, z licznemi jej dopełnieniami. T. XXV. str. 2-3, Warszawa: Czerwiński i Spółka, 1880.] [dostęp 2013-06-10].
* {{Cytuj książkę | nazwisko= Zajdler | imię=Ludwik | autor link = Ludwik Zajdler | tytuł= Dzieje zegara | wydawca= Wiedza Powszechna | miejsce=Warszawa | rok=1977
{{DEFAULTSORT:Seleucydów, Era}}
| |||