Imię pośmiertne: Różnice pomiędzy wersjami

'''Imię pośmiertne''' ([[Tradycyjne pismo chińskie|chiń. trad.]] 諡號/謚號, [[Uproszczone pismo chińskie|upr.]] 谥号, [[pinyin]] ''shì hào'',; [[język japoński|jap.]] 諡号/ ''shigō'' lub ''okurigō'', a także 追号, ''tsuigō''; [[język koreański|kor.]] ''siho'',; [[Język wietnamski|wietn.]] ''thụy hiệu'') – honorowe imię przyznawane zmarłym władcom lub innym, zasłużonym osobom (np. mnichom) na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]]. Pod tym imieniem występują oni często w źródłach historycznych. Symbolizuje ono nowy okres bytowania, mianowicie - życie pozagrobowe. Imiona pośmiertne przyjmowali władcy [[Chiny|Chin]], [[Korea|Korei]] i [[Wietnam]]u. Zwyczaj ten nadal obowiązuje w cesarskim rodzie w [[Japonia|Japonii]]. Po śmierci cesarz otrzymuje imię ery, która była okresem jego panowania.

W Chinach, Japonii i Wietnamie imię pośmiertne przyznawano także osobom zasłużonym, nawet jeśli nie były one spokrewnione z panującymi, np. filozofom, mnichom, urzędnikom czy generałom. W tradycji japońskiego [[buddyzm]]u imię pośmiertne przypisuje się wszystkim zmarłym, ale poza rodem cesarskim inne osoby są określane imieniem, które nosiły za życia.