Angielskie roszczenia do tronu Francji: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Royal_Arms_of_England_Royal Arms of England (1340-1367).svg|100px|thumb|Herb Edwarda III]]

Izabeli]] – potomkiem dynastii Kapetyngów, której panowanie we Francji wygasło wobec braku bezpośrednich męskich następców tronu. Tron francuski przejęła boczna linia dynastii Kapetyngów – [[Walezjusze]]. Edward III oraz jego następcy nie zaprzestali jednak używania tytułu Króla Francji, tocząc z Anglią wojnę zwaną stuletnią. Przełomem w wojnie był rok [[1415]], w którym to Anglicy, wykorzystując wewnętrzne zatargi książąt francuskich, wznowili wojnę stuletnią, lądując w [[Normandia|Normandii]]. W bitwie pod Azincourt król angielski [[Henryk V Lancaster|Henryk V]] dokonał sromotnego pogromu; Francuzi stracili 10 tys. rycerskiej szlachty. Dalsze działania, w następstwie tej klęski doprowadziły do dalszego upadku Francji i podpisania [[Traktat w Troyes|układu pokojowego w Troyes]]. [[Francuskie królowe i cesarzowe|Królowa]] [[Izabela Bawarska]] uznała w nim swojego [[Karol VII Walezjusz|syna Karola]] za nieślubne dziecko i w imieniu swojego chorego psychicznie męża – [[Karol VI Szalony|Karola VI]], wyznaczyła Henryka jego następcą. Dla umocnienia praw do tronu angielskiego króla postanowiono zawrzeć małżeństwo Henryka z córką Karola VI i Izabeli, [[Katarzyna de Valois|Katarzyną]] ([[27 października]] [[1401]] – [[3 stycznia]] [[1437]]). Ślub odbył się [[2 czerwca]] w katedrze w Troyes. Sukces Henryka miał bardzo krótki żywot. Henryk V zmarł [[31 sierpnia]] [[1422]], a Karol VI ledwie dwa miesiące później, [[21 października]] [[1422]]. Tron Anglii przypadł małoletniemu [[Henryk VI Lancaster|Henrykowi VI]]. W swojej ostatniej woli Henryk V mianował swoich braci [[Jan Lancaster, 1. książę Bedford|Jana]] i [[Humphrey Lancaster, 1. książę Gloucester|Humphreya]] regentami odpowiednio [[Francja|Francji]] i [[Anglia|Anglii]]. Henryk VI tytułował się od początku swojego panowania królem Anglii i FrancjiiFrancji. Jednak angielskie panowanie we Francji od odsieczy [[Orlean]]u [[Joanna d'Arcd’Arc|Joanny d'Arcd’Arc]] i [[Karol VII Walezjusz|Karola VII]] w [[Reims]]) zaczęło chylić się ku upadkowi. Aby zapobiec katastrofie dokonano pośpiesznej koronacji Henryka na króla Francji, która odbyła się z całkowitym pominięciem ustalonego ceremoniału [[16 grudnia]] [[1431]] r. w katedrze [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre Dame]] w [[Paryż]]u. Koronacja ta niewiele zmieniła w sytuacji Anglików. Wkrótce Francuzi zdobyli [[Paryż]]. Mimo przegranej wojny stuletniej, Henryk VI i jego następcy tytułowali się królami Francji, a w herbie monarszym widniały francuskie [[Fleur-de-lis]].