Madame de Boufflers: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
infobox, drobne redakcyjne
poprawienie tego Frankensteina, którego sam stworzyłem
Linia 20:
{{dopracować|styl}}
'''Marie Françoise Catherine de Beauvau-Craon''', markiza de Boufflers (ur. [[8 grudnia]] [[1711]] w [[Lunéville]], zm. [[1 lipca]] [[1786]]) – [[Metresa|faworyta]] księcia [[Lotaryngia|Lotaryngii]] [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]], wcześniejszego [[Władcy Polski|króla Polski]].
Była córką markiza Marca René Antoine'a de Beauvau-Craon i Anne Marguerite de Lignéville, faworyty księcia Lotaryngii [[Leopold I Lotaryński|Leopolda I]]. Markiza de Boufflers miała wielu kochanków, pełniąc faktycznie rolę księżnej Lotaryngii. Była dobrą przyjaciółką kochanki [[Wolter]]a [[Émilie du Châtelet]]. Syn markizy był poetą i cieszył się wielkimi względami Leszczyńskiego.
 
== PochodzenieŻyciorys ==
Marie Françoise pochodziła z bogatego książęcego rodu de Beauvau-Craonów. Była córką markiza Marca René Antoine'a de Beauvau-Craon i faworyty księcia Lotaryngii [[Leopold I Lotaryński|Leopolda I]] Anne Marguerite de Lignéville. Matka markizy urodziła 20dwadzieścioro dzieci, z których 13trzynaścioro dożyło wieku dorosłego:. Marie Françoise przebywała w młodości w klasztorze Remiremont.
[[Plik:Beauvau, Charles Juste.jpg|thumb|250px|Portret brata markizy Charlesa Justa]]
Marie Françoise pochodziła z bogatego książęcego rodu de Beauvau-Craonów. Była córką markiza Marca René Antoine'a de Beauvau-Craon i faworyty księcia Lotaryngii [[Leopold I Lotaryński|Leopolda I]] Anne Marguerite de Lignéville. Matka markizy urodziła 20 dzieci, z których 13 dożyło wieku dorosłego:
* Elisabeth Charlotte (ur. [[29 listopada]] [[1705]], zm. ?) - markiza de La Baume.
* Anne Marguerite (ur. [[28 kwietnia]] [[1707]], zm. [[1790]]) - księżna de Lixin, potem markiza de Mirepoix.
* Gabrielle Françoise (ur. [[31 lipca]] [[1708]], zm. [[22 lipca]] [[1758]]) - księżna de Chimay.
* Nicolas Simon (ur. [[28 października]] [[1710]], zm. [[maj]] [[1734]])
* Marie Françoise - markiza de Boufflers.
* François Marie (ur. [[23 maja]] [[1713]], zm. [[9 czerwca]] [[1742]])
* Léopold Clément
* Louise Eugénie (ur. [[29 lipca]] [[1715]], zm. ?) - zakonnica
* [[Charlotte Nicole de Beauvau-Craon|Charlotte Nicole]] (ur. [[8 listopada]] [[1717]], zm. [[9 listopada]] [[1787]]) - markiza de Bassompierre.
* Charles Just (ur. [[20 listopada]] [[1720]], zm. [[21 maja]] [[1793]])
* Ferdinand Jérôme (ur. [[5 września]] [[1723]], zm. [[8 października]] [[1790]])
* Gabrielle Charlotte (ur. [[29 października]] [[1724]], zm. ?) - zakonnica.
* Alexandre (ur. [[16 grudnia]] [[1725]], zm. [[11 maja]] [[1745]])
 
19 kwietnia 1735 wyszła za mąż za markiza Luisa de Boufflers, kapitana pułku dragonów Harcourt. Z tego małżeństwa pochodził syn Stanislas Jean (ur. 31 maja 1738, zm. 18 stycznia 1815) - poeta, cieszący się wielkimi względami przyszłego kochanka swej matki, Stanisława Leszczyńskiego. Marie Françoise często bywała w salonach literackich, gdzie zetknęła się m.in. z [[Wolter]]em. Około 1740 Marie Françoise i jej siostry poznał Stanisław Leszczyński. Pierwszą kochanką [[Władcy Lotaryngii|księcia Lotaryngii]] i teścia [[Władcy Francji|króla francuskiego]] [[Ludwik XV|Ludwika XV]] została siostra markizy de Boufflers, Charlotte. Następnie Leszczyński nawiązał relację z samą markizą, która wkrótce została jego metresą. Romans rozpoczął się jeszcze za życia żony księcia [[Katarzyna Opalińska|Katarzyny Opalińskiej]] zmarłej w 1747.
== Młodość ==
[[Plik:Boufflers, Stanislas de.jpg|thumb|250px|Jedyny syn markizy - Stanislas Jean]]
Młodość spędziła w klasztorze Remiremont. [[19 kwietnia]] [[1735]] wyszła za mąż za markiza Luisa de Boufflers, kapitana pułku dragonów Harcourt. Z tego małżeństwa urodziło się jedno dziecko:
* [[Stanislas Jean]] (ur. [[31 maja]] [[1738]], zm. [[18 stycznia]] [[1815]]) - poeta.
 
Po śmierci książęcej małżonki, Marie Françoise stała się opiekunką starzejącego się Stanisława, zaś podczas jej nieobecności zastępował ją syn Stanislas Jean. Markiza de Boufflers aktywnie uczestniczyła w organizowanych przez Leszczyńskiego balach w jego rezydencjach w [[Nancy]] i w [[Lunéville]]. Jedną z jej najbliższych przyjaciółek była kochanka Woltera, [[matematyka|matematyczka]] i [[fizyka|fizyk]] [[Emilie du Châtelet]], zmarła na [[Gorączka połogowa|gorączkę połogową]] 10 września 1749. W 1752 mąż Marie Françoise, Luis de Boufflers zmarł i markiza odziedziczyła po nim ogromny majątek. Wkrótce potem objęła funkcję damy dworu córek [[Ludwik XV|Ludwika XV]], wnuczek jej kochanka, zaś w 1757 została damą tytularną.
Po matce odziedziczyła urodę i wdzięk. Była osobą bardzo otwartą na nowe znajomości. Bywała w salonach literackich, gdzie zetknęła się m.in. z [[Wolter]]em.
23 lutego 1766 Stanisław Leszczyński zmarł w wyniku poparzeń odniesionych, gdy jego strój zapalił się od iskry z kominka.
 
MarkizaPo śmierci swojego wieloletniego kochanka markiza de Boufflers dostałaotrzymała w [[spadek|spadku]] [[Menażeria|Menażerię]]., Cieszyłaktóra sięstanowiła niąjej dowłasność swojejaż do śmierci Marie Françoise w [[1786]].
== Kochanka księcia Lotaryngii ==
Około [[1740]] Stanisław Leszczyński poznał siostry de Beauvau-Craon. Najbardziej pociągająca była Charlotte. To ona była jego pierwszą kochanką. Potem Stanisława "odbiła" siostrze markiza de Boufflers. Romans rozpoczął się jeszcze za życia żony księcia [[Katarzyna Opalińska|Katarzyny]]. Gdy ta zmarła w [[1747]], Boufflers została faktyczną księżną Lotaryngii. Zaprzyjaźniła się z kochanką Woltera Emilie du Châtelet. Gdy ta umarła na [[Gorączka połogowa|gorączkę połogową]] [[10 września]] [[1749]] cały dwór rozpaczał. W [[1750]] wrócono do zabaw.{{fakt|data=2011-06}}
 
== Królowa balów ==
Kolacje, bale maskowe i przedstawienia w [[Nancy]] i w [[Lunéville]] odbywały się pod czujnym okiem markizy de Boufflers. Niegdyś tę rolę pełniła Emilie. Wtedy rozpoczęła królowanie w Lunéville. Nawet jej najwięksi nieprzyjaciele się jej poddali. Jednocześnie starzejący się król zaprzestał życia seksualnego. W [[1752]] mąż markizy zmarł. Król nie myślał natomiast o powtórnym ożenku. Pani de Boufflers została bogatą wdową.
 
== Opiekunka starego księcia ==
[[Plik:Stanislaw Leszczynski1.jpg|thumb|250px|Stanisław Leszczyński - kochanek markizy]]
W [[1759]] Stanisław zaczął tracić wzrok. Markiza opiekowała się kochankiem. Boufflers dochodziła pięćdziesiątki i jej niegdyś wielka uroda zaczęła gasnąć. Stała się wspaniałą opiekunką. Starzejący się król potrzebował pomocnika. Został nim syn markizy. Stanislas Jean de Boufflers odbierał wiadomości i mówił staremu księciu, co dzieje się na innych dworach. To nieco odciążyło markizę.
 
== Dama dworu córek królewskich ==
Markizę mianowano damą dworu córek [[Ludwik XV|Ludwika XV]], wnuczek jej kochanka. Od tego czasu markiza często znikała z Lunéville. Musiała często bywać w [[Wersal]]u, ponieważ w [[1757]] została damą tytularną. Pełniła te obowiązki po długim wakacie tego stanowiska. W tym czasie królem zajmował się jej syn, któremu król powierzał różne misje.
 
== Śmierć szwagierki ==
[[6 września]] [[1763]] podczas swego pobytu w Lotaryngii na [[Ospa wietrzna|ospę wietrzną]] zmarła szwagierka markizy. Umierającą opiekowały się się siostry de Beauvau-Craon: markiza de Boufflers i pani de Bassompierre. Markiza bardzo przeżyła śmierć szwagierki. Po kilku miesiącach brat markizy ożenił się ponownie.
 
== Śmierć kochanka ==
[[5 lutego]] [[1766]] doszło do wypadku. Leszczyński siedząc przy kominku chcąc się ogrzać przybliżył się do kominka. Zapaliło się na nim ubranie. Mimo rozległych poparzeń, król oprzytomniał i rozmawiał ze sługami. Markiza w tym czasie opiekowała się umierającym królem. Mimo starannej opieki [[23 lutego]] 89 letni książę Lotaryngii zmarł. Boufflers była w żałobie. Czuła się jak wdowa. Była jego kochanką 20 lat.
 
== Dalsze losy ==
Markiza de Boufflers dostała w [[spadek|spadku]] [[Menażeria|Menażerię]]. Cieszyła się nią do swojej śmierci w [[1786]].
 
== Genealogia ==
Linia 72 ⟶ 35:
 
== Bibliografia ==
* Anne Muratori-Philip A., ''Stanisław Leszczyński'', Warszawa 2007, Świat Książki, ISBN 978-83-7391-624-1.
 
[[Kategoria:Kochanki władców Polski]]