Kolejny konflikt wyłonił sie w [[319 p.n.e.]] wraz ze śmiercią Antypatra. Antypater jako osoba o ograniczonych ambicjach i wielkiej lojalności wobec dynastii [[Argeadzi|Argeadów]] wyznaczył na swojego następcę [[Poliperchon]]a, dowódcę z czasów Filipa II. Z takim obrotem spraw nie mógł się pogodzić [[Kassander]], syn Antypatra, przez ojca obdarzony w testamencie funkcją [[Chiliarcha|chiliarchy]] armii macedońskiej. Stanowisko to nie zaspokajało jego ambicji, uciekł więc do Antygona do Azji Mniejszej. Powstała kolejna koalicja wymierzona tym razem w Poliperchona. W skład jej weszli wraz z Kassandrem i Antygonem również Ptolemeusz i Lizymach. Poliperchon był zdolnym wojskowym, jednak brakowało mu talentów politycznych. Nie udało mu się powstrzymać postępów Kassandra. W celu poprawienia swojej sytuacji zaczął – jako pierwszy z diadochów – używać hasła wolności miast greckich, by uzyskać poparcie [[polis]] greckich w wojnie. Dla wzmocnienia swojej pozycji sprowadził z [[Epir]]u [[Olimpias]], ta korzystając z okazji zleciła zabójstwo Filipa III, a także wielu popierających go arystokratów. Poliperchonowi udało się zachować władze jedynie nad częścią [[Peloponez]]u (nie jest pewne jak długo ją sprawował). Kiedy Kassander przybył do [[Macedonia|Macedonii]], bez problemów uzyskał od armii wyrok skazujący Olimpias na śmierć ([[317 p.n.e.]]) – mordy których dokonała po sprowadzeniu jej z Epiru przez Poliperchona wywołały wielkie oburzenie w Macedonii). Chcąc oprzeć swoją władzę ciągle jeszcze silnym przywiązaniu Macedończyków do dynastii Argeadów Kassander ożenił się z [[Tessalonika|Tessalonike]] (przyrodnią siostrą Aleksandra III Wielkiego). W tym czasie Antygon wypełniał powierzone mu zadanie usunięcia Eumenesa. Kampania prowadzona w Azji Mniejszej, [[Syria|Syrii]] i [[Iran]]ie zakończyła się dopiero w [[316 p.n.e.]]
==== Ważniejsze bitwy drugiej wojny diadochów ====
