Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Ludźmierzu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VanWiel (dyskusja | edycje)
VanWiel (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Linia 26:
|dekret wydał =
|data rozpoczęcia budowy =
|data zakończenia budowy =
|data konsekracji =
|data zamknięcia =
Linia 74:
'''Sanktuarium w Ludźmierzu''' – [[sanktuaria maryjne|sanktuarium maryjne]] z figurką Matki Boskiej Ludźmierskiej, nazywanej ''Gaździną Podhala''.
 
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko-2.jpg|thumb|left|"cudowne źródełko"]]
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko-2.jpg|mały|lewo|180px|"cudowne źródełko"]][[Ludźmierz]] jest najstarszą [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Ludźmierzu|parafią katolicką na Podhalu]]. Jego historia sięga [[XIII wiek|XIII]] wieku. Wiąże się z historią możnego rodu Gryfitów, który już pod koniec XII wieku otrzymał mocą nadań książęcych we władanie ziemię podhalańską. W roku [[1234]] w Dankowie koło Krzepic, krakowski wojewoda z rodu Gryfitów, [[Teodor Gryfita|Teodor]], od księcia krakowskiego i śląskiego, [[Henryk Brodaty|Henryka Brodatego]], otrzymał stosowny dokument, na mocy którego miał prawo zakładania osad na terenie przynależnym do rzek: Ostrówka, Dunajec i Dunajec Czarny, Rogoźnik, Lepietnica, Słona, Ratajnica, Nedelska, Stradomka. Jeszcze tego samego roku, uzyskawszy zezwolenie od biskupa krakowskiego Wisława, [[Teodor Gryfita]] rozpoczął wnoszenie kościoła w Ludźmierzu, modrzewiowego, z trzema ołtarzami wewnątrz. Aby szerzyć nie tylko wiarę chrześcijańską, ale też osadnictwo na tych terenach, sprowadził na Podtatrze [[cystersi|cystersów]], którzy znani byli z nowoczesnych metod uprawy ziemi. Przybyli z [[Francja|Francji]], [[Włochy|Włoch]] i [[Jędrzejów|Jędrzejowa]].
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko.jpg|małythumb|lewo|180pxleft|M.B.Ludźmierska ''Gaździna Podhala'' (replika przy cudownym źródełku)]]
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko-2.jpg|mały|lewo|180px|"cudowne źródełko"]][[Ludźmierz]] jest najstarszą [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Ludźmierzu|parafią katolicką na Podhalu]]. Jego historia sięga [[XIII wiek|XIII]] wieku. Wiąże się z historią możnego rodu Gryfitów, który już pod koniec XII wieku otrzymał mocą nadań książęcych we władanie ziemię podhalańską. W roku [[1234]] w Dankowie koło Krzepic, krakowski wojewoda z rodu Gryfitów, [[Teodor Gryfita|Teodor]], od księcia krakowskiego i śląskiego, [[Henryk Brodaty|Henryka Brodatego]], otrzymał stosowny dokument, na mocy którego miał prawo zakładania osad na terenie przynależnym do rzek: Ostrówka, Dunajec i Dunajec Czarny, Rogoźnik, Lepietnica, Słona, Ratajnica, Nedelska, Stradomka. Jeszcze tego samego roku, uzyskawszy zezwolenie od biskupa krakowskiego Wisława, [[Teodor Gryfita]] rozpoczął wnoszenie kościoła w Ludźmierzu, modrzewiowego, z trzema ołtarzami wewnątrz. Aby szerzyć nie tylko wiarę chrześcijańską, ale też osadnictwo na tych terenach, sprowadził na Podtatrze [[cystersi|cystersów]], którzy znani byli z nowoczesnych metod uprawy ziemi. Przybyli z [[Francja|Francji]], [[Włochy|Włoch]] i [[Jędrzejów|Jędrzejowa]].
 
[[Plik:Ludźmierz - sanktuarium - wnętrze.jpg|mały|prawo|180pxthumb|wnętrze kościoła]]Przy kościele stanął niewielki drewniany [[klasztor]] kryty [[gont]]em. Obok postawiono budynki gospodarcze. Klasztorne zabudowania, które ostatecznie spłonęły w pożarze w 1796, praktycznie już od 1245 roku stały opustoszałe. Zakonnicy przenieśli się do [[Szczyrzyc]]a, prawdopodobnie z powodu częstych najazdów [[Tatarzy|Tatarów]] i napadów zbójeckich, jakie nękały klasztor i okolicę. Jednakże parafią w Ludźmierzu kierowali do roku [[1824]], przekazując ją później pod zarząd diecezjalny.
 
W latach 1869-77 kościół został rozebrany, a w jego miejscu wybudowano obecną murowaną świątynię w stylu [[neogotyk|neogotyckim]]. Przeniesiono do niej [[rokoko]]wy ołtarz z figurą Matki Boskiej Ludźmierskiej. W [[2001]] roku kościół otrzymał tytuł [[bazylika mniejsza|bazyliki mniejszej]].
Linia 84 ⟶ 86:
Figura Matki Boskiej Ludźmierskiej liczy prawdopodobnie 600 lat. Drewniany posążek ma 125 cm. W [[1963]] roku MB Ludźmierską koronował kardynał Stefan Wyszyński. Replika znajduje się przy źródełku u wejścia do sanktuarium. Samemu źródełku również przypisywane są cudowne właściwości.
 
[[Plik:Ludzmierz-papiez-pomnik.jpg|mały|prawo|180pxthumb|[[Pomniki papieża Jana Pawła II|pomnik papieża]] w Ogrodzie Różancowym]]
[[Plik:Ludzmierz-zrodelko.jpg|mały|lewo|180px|M.B.Ludźmierska ''Gaździna Podhala'' (replika przy cudownym źródełku)]]
O ''Gaździnie Podhala'' opowiada średniowieczna [[legenda]] pochodząca z roku ok. [[1400]]:
<br />''Węgierski kupiec, handlujący winem, jechał na jarmark do [[Nowy Targ|Nowego Targu]]. Na ludźmierskich bagnach i torfowiskach zaskoczyła go noc. Kiedy zaczął się modlić, wzywając Boga na pomoc, ujrzał otuloną w złocisty obłok postać uśmiechniętej Pani. Zachęcała go do podjęcia jeszcze jednej próby wydostania się z grzęzawiska. Wtem konie niespodziewanie nabrały sił i kupiec wyprowadził wóz na trakt. Jechał, prowadzony przez świetlistą postać, która przywiodła go przed kościół w Ludźmierzu. Zrozumiał, że jest to Matka Boża. Kiedy chciał uklęknąć i podziękować, zjawa zniknęła, a w miejscu gdzie klęczał, zaczęło bić źródełko. Kupiec złożył śluby, że przyniesie do kościoła figurkę podobną do Tej, którą spotkał. Złożone śluby widać spodobały się Bogu, bo obdarzył figurkę i wodę ze źródła cudownymi właściwościami.''
Linia 101 ⟶ 102:
Obecnym proboszczem parafii jest ks. prał. Tadeusz Juhas.
 
== Linki zewnętrzne ==
Strona internetowa:
* [http://www.mbludzm.pl Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala]
 
{{Cystersi w Polsce}}