Kozacy orenburscy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kozacy orenburscy''' to [[kozacy]] wchodzący w skład '''Kozackiego Wojska Orenburskiego''' ([[Język rosyjski|ros.]]: Оренбургское казачье войско) zamieszkujący prowincję [[Orenburg|Orenburską]] w czasach Imperialnej[[Imperium RosjiRosyjskie]]go (dzisiaj jest to część [[Obwód orenburski|obwodu Orenburskiegoorenburskiego]], [[Obwód czelabiński|Czelabińskiegoczelabińskiego]] i [[Baszkiria|BaszkiriiBaszkortostan]]u).

Po budowie fortyfikacji w 1734 roku, wokół mającego powstać w przyszłości Orenburga (oficjalnie założony w 1735 roku), władze zaczęły osiedlać tu kozaków z różnych części [[Imperium Rosyjskie|Imperium]], przede wszystkim z [[Ufa|Ufy]], [[Samara|Samary]] i znad rzeki [[Iset (rzeka)|Iset]]. Było to podyktowane chęcią zasiedlenia tych ziem i zapewnienia im stałej obrony. W 1755 roku utworzono Kozackie Wojsko Orenburskie, liczące 2 000 żołnierzy.

W latach 1773-1774 kozacy orenburscy wzięli udział w [[Powstanie Pugaczowa|powstaniu]] [[JemielianJemieljan Pugaczow|JemelianaJemieljana Pugaczowa]], za co spotkały ich później represje, ale utrzymano ich w służbie. W 1798 roku wszystkie osady kozackie w południowej części Uralu[[Ural]]u zostały przyłączone do Kozackiego Wojska Orenburskiego (poza [[Kozacy uralscy (jaiccy)|kozakami uralskimi]]). W 1840 roku ostatecznie wyznaczono granice zasięgu kozaczyzny orenburskiej i jej siły militarne. Od tamtej pory składała się z 10 regimentów [[Jazda|kawalerii]] i 3 batalionów [[Artyleria|artyleryjskich]]. W połowie [[XIX wiek]]u populacja kozaków na tym obszarze wynosiła 200 000 ludzi.

Kozacy orenburscy brali udział w wojnie[[Wojna rosyjsko-szwedzka (1788-1790)|wojnie rosyjsko-szwedzkiej]] w latach 1788- 1790 a później we wszystkich wojnach rosyjskich w [[Azja Środkowa|Azji Środkowej]].

Kozackie Wojsko Orenburskie składało się z dwóch dystryktów (po 1878, z trzech departamentów). W 1916 roku liczba kozaków w okręgu Orenburskim wynosiła już ponad 500 000 i należało do nich wiele ziemi. Na początku XIX wieku siły kozackie liczyły sześć regimentów kawalerii, trzy bataliony artyleryjskie, jeden batalion konnicy i trzy sotnie [[Piechota|piechoty]]. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Kozackie Wojsko Orenburskie utrzymywało jeden batalion i osiemnaście regimentów kawalerii, dziesięć batalionów artyleryjskich, jedną sotnię gwardii, 9 sotni piechoty, 7 i pół sotni rezerwowych i 39 sotni specjalnych, czyli łącznie 27 000 żołnierzy.

Po [[Rewolucja październikowa|rewolucji październikowej]] w 1917 roku kozacy orenburscy poparli [[Biali (Rosja)|białych]] i pod dowództwem Atamana [[Aleksander Dutow|Aleksandra Dutowa]] walczyli przeciwko [[Bolszewicy|bolszewikom]], choć część z nich, przede wszystkim biedota, wstępowała do [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], gdzie utworzono kilka oddziałów kozaków orenburskich.

* Petr I. Avdeev ''Istoricheskaya Zapiska ob Orenburgskom Kazach'em Voiske'', 1904