Bitwa nad Chickamaugą: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Przed bitwą: lit. |
|||
Linia 28:
Gdyby Armia Cumberlandu była szybsza, dotarłaby pod Chattanoogę zanim konfederaci zdążyliby wzmocnić swoje siły. Plan [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta]] [[Abraham Lincoln|Lincolna]] przewidywał wymarsz wojsk Rosecransa w kierunku Chattanoogi i równoczesny marsz [[Armia Ohio|Armii Ohio]] [[Ambrose Burnside|Ambrose'a Burnside'a]] do [[Knoxville (Tennessee)|Knoxville]]. Rosecrans jednak aż do 16 sierpnia wstrzymywał się z wymarszem. Dopiero na wyraźny rozkaz generała [[Henry W. Halleck|Hallecka]] zarządził marsz w wyznaczonym kierunku. Równocześnie niewielka Armia Ohio, licząca 24 000 ludzi, podjęła marsz na Knoxville. 10 000 obrońców miasta, widząc zbliżające się siły północy, opuściło miasto i wycofało się w kierunku Chattanoogi. 3 września wojska Burnside'a zajęły miasto{{odn|McPherson|1988|s=670.}}.
By odeprzeć unionistów Bragg otrzymał dodatkowo dwie dywizje [[Joseph Johnston|Josepha Johnstona]]. Prezydent [[Jefferson Davis]], który zdawał sobie sprawę z niskiego morale [[Armia Tennessee (Konfederacja)|Armii Tennessee]], zamierzał mianować głównodowodzącym [[Robert E. Lee|Roberta E. Lee]], ten jednak zajęty był nad [[Rappahannock River]], gdzie stała [[Armia Potomaku]] George'a Meade{{odn|McPherson|1988|s=671.}}. W związku z tym dowodzenie pozostało w rękach Bragga, któremu dosłano pomoc w postaci 2-dywizyjnego korpusu [[James Longstreet|Jamesa Longstreeta]] ,który natychmiast wyruszył do [[Georgia|Georgii]]. Dnia 9 września jego żołnierze ruszyli koleją w kierunku miejsca zbiórki. Ponieważ jednak siły Rosecransa obsadziły wcześniej wschodnią część Tennessee, południowcy zmuszeni zostali przejechać 1440 km przez [[Karolina Południowa|południową]] i [[Karolina Północna|północną Karolinę]]. Wobec nacisku unionistów Bragg wycofał się z Chattanoogi do położonego około 36 km na
Bragg postanowił wciągnąć przeciwnika w zasadzkę. Do tego potrzebował „dezerterów”, ludzi odważnych i inteligentnych, którzy przekonaliby Rosecransa, że Armia Tennessee jest w rozsypce. Mając 66 tysięcy ludzi – w tym oczekiwany korpus Longstreeta – mógł spokojnie czekać na kolejny krok przeciwnika. Rosecrans uwierzył w wieści przyniesione przez „dezerterów”. Jego cztery korpusy ruszyły naprzód okrążając różnymi drogami wiszącą nad Chattanoogą górę o nazwie [[Lookout Mountain]]. Maszerowały kompletnie odseparowane od pozostałych milami gór i lasów, a brak kawalerii nie pozwalał na właściwe rozpoznanie. Czołowa dywizja Negleya szła wprost na armię Bragga przekonana, że za chwilę rozniesie przeciwnika. Miało wydarzyć się coś, co – jak powiedział jeden z oficerów Armii Tennessee – ''mogłoby się tylko marzyć każdemu dowódcy''. Tyle, że w armii Bragga prawym skrzydłem dowodził niekarny Leonidas Polk, który nie wykonał rozkazu nararcia (dwaj inni generałowie zresztą też), Negley zdołał się wycofać, a Rosecrans zorientował się, że idzie w pułapkę i zarządził odwrót.
| |||