Congrong lu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Congrong lu''' (從容錄) – '''Zapiski Wielkiego Spokoju''' ([[język koreański|kor.]] ;[[język japoński|jap.]] Shōyō-roku; [[język wietnamski|wiet.]] Thong dong lục) – zbiór [[Gong'anGong’an|gong'anówgong’anów]] (jap. [[Kōan (zen)|kōan]]).
 
'''Zapiski (...)''' są zbiorem 100 gong'anówgong’anów. Wybrał je i skomentował [[mistrz chan]] [[Hongzhi Zhengjue]] znany także jako Tiantong Hongzhi i Tiantong Zhengjue (1083/91–1157/59). Nazwa dzieła pochodzi od nazwy pustelni mistrza, który przebywał w niej na odosobnieniu. Mistrz ten ocalił chylącą się do upadku szkołę [[caodong]] (jap. [[sōtō]]). Słynna jest jego polemika z mistrzem chan szkoły [[Linji (szkoła chan)|linji]] [[Dahui Zonggao]] (1089–1163), jednak wbrew temu, co się potocznie sądzi, byli przyjaciółmi i nawzajem się zawsze wspierali.
 
Polemika między nimi dotyczyła [[kwietyzm]]u, który stał się chorobą ówczesnego chanu. Dahui podkreślał raczej metodę [[gong'angong’an]]ową, a Hongzhi raczej spokojne siedzenie. Ale Dahui nie unikał spokojnego siedzenia, a Hongzhi – pracy z gong'anamigong’anami. Dahui podkreślał, że spokój jest jedynie środkiem praktyki, a nie jej końcem, do czego zdaje się zmierzano w szkole caodong.
 
Te różnice widać w obu wielkich zbiorach gong'anówgong’anów ''[[Zapiski Błękitnej Skały|Biyan lu]]'' (Zapiski Błękitnej Skały) i ''Congrong lu''. Oba teksty pod względem artystycznym są na takim samym, najwyższym poziomie. Jednak gong'anygong’any z ''Zapisków Błękitnej Skały'' są bardziej gwałtowne, dynamiczne i energiczne, podczas gdy te z ''Zapisków Wielkiego Spokoju'' są bardziej stonowane, spokojniejsze, cichsze. Jak powiedział opat Zen Mountain Center w Tassajara ''Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że są bardziej literackie, ale ja wolałbym powiedzieć babcine, bardzo kochające i bardzo subtelne''.<ref>Tenshin Reb Anderson. Wstęp do 2 wyd. Book of Serenity. Tłum. Thomas Cleary. Str. iv</ref>
 
Oryginalny tekst ''Zapisków (...)'' zaginął w Chinach północnych w czasie licznych najazdów mongolskich. Został on zrekonstruowany przez mistrza chan [[Wansong Xingxiu|Wansonga Xingxiu]] na żądanie jednego z jego uczniów, polityka, początkowo konfucjanisty a potem buddysty [[Yelü Chucai]]a. Wansong nie dość, że tekst zrekonstruował, to obdarzył go jeszcze własnymi komentarzami.