Gerwazy (Georgijew): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
m liczebniki (arabskie łatwiej zapamiętać ;) i mniej miejsca zajmują); podział na inne akapity (w zalezności od typu działalaności i diecezji)
Linia 44:
'''Gerwazy''', imię świeckie Genczo Georgijew (ur. 1838 w [[Gabrowo|Gabrowie]], zm. 1919) – [[Bułgaria|bułgarski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]].
 
W wieku szesnastu16 lat razem z bratem, mnichem Teofanem<ref name="pravenc">[http://www.pravenc.ru/text/164663.html ГЕРВАСИЙ]</ref> udał się na [[Athos]] i został [[posłusznik]]iem w [[klasztor Chilandar|monasterze Chilandar]]. [[Postrzyżyny mnisze|Wieczyste śluby mnisze]] złożył cztery4 lata później, przyjmując [[imię zakonne]] Gerwazy. Rok później został wyświęcony na [[hierodiakon]]a i podjął naukę w greckiej szkole duchownej dla mnichów w [[Karies]]<ref name="mit">[http://mitropolia.sliven.net/index.php?page=mitropolit.gervasii.xml Сливенски Митрополит Гервасий (1838 - 1919)]</ref>. W 1867 został przełożonym monasteru św. Niedzieli w Asenowgradsku. W czasie sześcioletniego kierowania wspólnotą założył przy monasterze szkołę niedzielną, udzielał także schronienia w klasztorze bułgarskim rewolucjonistom i działaczom niepodległościowym, w tym [[Wasił Lewski|Wasiłowi Lewskiemu]] i [[Georgi Benkowski|Georgiemu Benkowskiemu]]<ref name="mit"/>.
 
W 1867 został przełożonym monasteru św. Niedzieli w Asenowgradsku. W czasie 6-letniego okresu kierowania wspólnotą założył przy monasterze szkołę niedzielną. Udzielał także schronienia w klasztorze bułgarskim rewolucjonistom i działaczom niepodległościowym, w tym [[Wasił Lewski|Wasiłowi Lewskiemu]] i [[Georgi Benkowski|Georgiemu Benkowskiemu]]<ref name="mit"/>.
W 1873 został biskupem pomocniczym [[metropolia płowdiwska|metropolii płowdiwskiej]] dzięki protekcji metropolity płowdiwskiego [[Panaret (Miszajkow)|Panareta]]<ref name="mit"/>. Jego [[chirotonia]] odbyła się 8 stycznia 1873, otrzymał tytuł biskupa lewkijskiego<ref name="pravenc"/>. W metropolii płowdiwskiej prowadził pracę duszpasterską przez dziesięć lat<ref name="mit"/>. W czasie [[powstanie kwietniowe|powstania kwietniowego]] organizował pomoc dla ofiar tureckiej pacyfikacji wystąpienia bułgarskiego<ref name="pravenc"/>. Po śmierci metropolity Panareta w 1883 przez trzy lata był ''[[locum tenens]]'' metropolii płowdiwskiej. Od 1886 do 1891 na polecenie [[Egzarchat Bułgarski|egzarchy bułgarskiego]] [[Józef (Jowczew)|Józefa]] zarządzał tymczasowo północną częścią eparchii ochrydzkiej. W latach 1891-1893 był ''locum tenens'' nowo utworzonej [[metropolia starozagorska|metropolii starozagorskiej]]<ref name="pravenc"/>.
 
W 1873 został biskupem pomocniczym [[metropolia płowdiwska|metropolii płowdiwskiej]] dzięki protekcji metropolity płowdiwskiego [[Panaret (Miszajkow)|Panareta]]<ref name="mit"/>. Jego [[chirotonia]] odbyła się 8 stycznia 1873, otrzymał tytuł biskupa lewkijskiego<ref name="pravenc"/>. W metropolii płowdiwskiej prowadził pracę duszpasterską przez dziesięć10 lat<ref name="mit"/>. W czasie [[powstanie kwietniowe|powstania kwietniowego]] organizował pomoc dla ofiar tureckiej pacyfikacji wystąpienia bułgarskiego<ref name="pravenc"/>. Po śmierci metropolity Panareta w 1883 przez trzy3 lata był ''[[locum tenens]]'' metropolii płowdiwskiej. Od 1886 do 1891 na polecenie [[Egzarchat Bułgarski|egzarchy bułgarskiego]] [[Józef (Jowczew)|Józefa]] zarządzał tymczasowo północną częścią eparchii ochrydzkiej. W latach 1891-1893 był ''locum tenens'' nowo utworzonej [[metropolia starozagorska|metropolii starozagorskiej]]<ref name="pravenc"/>.
 
Od 1886 do 1891 na polecenie [[Egzarchat Bułgarski|egzarchy bułgarskiego]] [[Józef (Jowczew)|Józefa]] zarządzał tymczasowo północną częścią eparchii ochrydzkiej. W latach 1891-1893 był ''locum tenens'' nowo utworzonej [[metropolia starozagorska|metropolii starozagorskiej]]<ref name="pravenc"/>.
 
W 1897 został wybrany i wyświęcony na [[metropolia sliweńska|metropolitę sliweńskiego]], który to urząd sprawował do śmierci w 1919. Działał na rzecz rozwoju działalności dobroczynnej Cerkwi. Przekonany [[słowianofilstwo|słowianofil]], kierował młodych mężczyzn z eparchii na naukę do [[Rosja|Rosji]]<ref name="mit"/>. Otrzymał szereg państwowych odznaczeń bułgarskich i rosyjskich<ref name="pravenc"/>.