Artur Sygulski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Andriej Sokołow na Andriej Sokołow (szachista) |
||
Linia 18:
W [[Lata 80. XX wieku|latach osiemdziesiątych]] należał do czołówki polskich szachistów. Już w swoim pierwszym starcie w finale [[Mistrzostwa Polski w szachach|mistrzostw Polski]] seniorów w roku [[Mistrzostwa Polski w Szachach 1982|1982]] sprawił niespodziankę, dzieląc w [[Zielona Góra|Zielonej Górze]] I-II miejsce. W dogrywce o tytuł mistrza Polski uległ jednak [[Jan Adamski (szachista)|Janowi Adamskiemu]] w stosunku 1½ - 2½ i ostatecznie zdobył medal srebrny. W latach 1983–1987 wystąpił jeszcze 4 razy w finałach mistrzostw kraju, najbliżej medalu będąc w roku [[Mistrzostwa Polski w Szachach 1985|1985]], kiedy to zajął IV miejsce.
Duży sukces odniósł w roku 1984 w [[Nałęczów|Nałęczowie]], zajmując III miejsce za [[Wiktor Gawrikow|Wiktorem Gawrikowem]] i [[Andriej Sokołow (szachista)|Andriejem Sokołowem]]. W tym samym roku otrzymał tytuł [[Mistrz międzynarodowy|mistrza międzynarodowego]]. W roku 1985 reprezentował Polskę drużynowym turnieju [[Kraje nordyckie|krajów nordyckich]] w [[Pohja]] w [[Finlandia|Finlandii]]. Od roku 1988 nie bierze praktycznie udziału w szachowych turniejach, okazjonalnie występując w drużynowych zawodach w Niemczech i w Polsce<ref>[http://www.benoni.de/schach/elo/his_e.html?id=1100521 benoni.de/schach/elo: Sygulski, Artur]</ref>.
W latach 1982-1986 trzykrotnie reprezentował Polskę na [[Olimpiada szachowa|olimpiadach szachowych]]. Łącznie zdobył 16½ pkt w 25 partiach<ref>[http://www.olimpbase.org/players/ljdxhv5f.html OlimpBase]</ref>.
| |||