'''Elohim''' ([[język hebrajski|hebr.]] <font style="font-family:times; font-size:150%">'''אלוהים''' ,'''אֱלֹהִים'''</font>) – w [[Stary Testament|Biblii hebrajskiej]] jedno z określeń [[Bóg|Boga]], obok [[tetragram|JHWH]] (według [[Księga Wyjścia|Wj 3,14]] tłumaczonego jako „Jestem, Który Jestem"). Różnica pomiędzy „Elohim"„Elohim” a „JHWH"„JHWH” polega na tym, iż pierwsze pochodzi od rzeczownika zwykłego ''Bóg'' (''Bogowie'') a drugie jest imieniem własnym Boga (''JHWH'' - [[Jahwe]]). ''Elohim'' to dłuższa forma słowa ''El'' (אל) i jego rozszerzenia ''Eloah'' (אלוה), również będących „imionami"tytułami Boga w Biblii.
Samo słowo ''El'' być może pochodzi od najwyższego boga w [[mitologia ugarycka|mitologii ugaryckiej]] – [[El]]a{{fakt|data=2013-06}}. W takim wypadku można by tłumaczyć jego znaczenie jako „mocny"„mocny”, „silny"„silny”. Choć słowo „Elohim"„Elohim” występuje często jako określenie bóstw (w znaczeniu „bogowie"„bogowie”), z [[przedimek|przedimkiem]] ''ha-'' oznacza ono jedynego Boga i w tej formie (jako ''ha-Elohim'') występuje w [[Tanach]]u ponad 2 tysiące razy gdy ''JHWH'' ponad 6 tysięcy razy. [[Żydzi|Izraelici]] prawdopodobnie używali tytułu „Elohim"„Elohim” dla oddania majestatu osoby (podobnie gdy król, mówiąc o sobie, używał liczby mnogiej – tzw. ''[[pluralis majestatis|pluralis maiestatis]]''). [[Teoria źródeł]] wyodrębnia fragmenty [[Tora|Pięcioksięgu]], w których używana jest ta forma imienia Boga, jako należące do [[redakcja|redakcji]] ([[tradycja|tradycji]]) tzw. ''elohistycznej'' (częstsze użycie formy ''Elohim'' - ''Bogowie'') w odróżnieniu od tradycji tzw. ''jahwistycznej'', w której przeważa użycie imienia własnego Boga - JHWH (''Jahwe'').
Słowo ''Elohim'' z punktu widzenia [[gramatyka|gramatyki]] hebrajskiej to rzeczownik, występujący w liczbie mnogiej (świadczy o tym [[przyrostek|sufiks]] ''-im'') - ''Bogowie''. W Biblii jest ono często używane jako wyraz w liczbie pojedynczej w odniesieniu do Boga Stwórcy (np. [[Księga Rodzaju|Rdz 1,1]]: "בְּרֵאשִׁית„בְּרֵאשִׁית בָּרָא אֱלֹהִים"אֱלֹהִים”, gdzie czasownik "בָּרָא"„בָּרָא” oznacza "„(on) stworzył"stworzył”, nie zaś "stworzyli"„stworzyli”).
