Sobór Przemienienia Pańskiego w Doniecku: Różnice pomiędzy wersjami

|wyznanie = [[prawosławie|prawosławne]]

|administratura nazwa = [[Eparchia doniecka|doniecka]]

|dedykacja świątyni = [[Przemienienie Pańskie|Przemienienia Pańskiego]]

|dzień wspomnienia = 6/19 sierpnia

|styl = [[eklektyzm|eklektyczny]]

'''Sobór Przemienienia Pańskiego w Doniecku''' -– [[prawosławie|prawosławny]] [[sobór (świątynia)|sobór]] w [[Donieck]]u, katedra [[eparchia doniecka|eparchii donieckiej]] [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego|Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego]].

Sobór był świątynią parafii liczącej w 1892 2500 wiernych, zaś w 1913 -– już kilkanaście tysięcy wiernych. Od 1893 w ramach struktur parafialnych działało bractwo, które zajmowało się walką z pijaństwem, prowadzeniem tanich stołówek, bibliotek, żłobków i przytułków, działalnością oświatową i charytatywną, jak również utwierdzaniem miejscowej społeczności w wierze prawosławnej<ref name="don"/>.

Odbudowa świątyni na pierwotnym miejscu była niemożliwa, gdyż w ZSRR wzniesiono tam już zostały nowe budynki. 9 sierpnia 1991 władze miejskie udostępniły pod budowę soboru część placu im. Gorkiego. Poświęcenia kamienia węgielnego dokonał 27 lutego 1993 biskup doniecki i sławiański [[Hipolit (Chilko)|Hipolit]]. Z braku funduszy budowa cerkwi nie była jednak kontynuowana. Starania na rzecz zakończenia prac podjął na nowo arcybiskup doniecki [[Hilarion (Szukało)|Hilarion]], który objął katedrę w 1996. Uzyskał on pomoc gubernatora donieckiego [[Wiktor Janukowicz|Wiktora Janukowicza]] oraz osób prywatnych -– kierowników przedsiębiorstw działających w Donbasie<ref name="don"/>. Projekt soboru wykonał W. Onufrijenko, w zamyśle którego świątynia łączy elementy typowe dla rosyjskiego [[klasycyzm]]u (stylu, który reprezentował pierwszy sobór w Doniecku) z cechami typowymi dla sakralnej architektury ukraińskiej. Zewnętrznie sobór zdobiony jest [[mozaika]]mi-wizerunkami Chrystusa, Matki Boże i różnych świętych. Budynek przeznaczony jest dla 3 tys. wiernych<ref name="don"/>.

W 2004 do użytku liturgicznego oddana została dolna cerkiew, której patronem został św. [[Sergiusz z Radoneża]]. Poświęcenia świątyni dokonał metropolita doniecki Hilarion w październiku 2004. W podziemiu głównego soboru rozmieszczono także [[baptysterium]], salę posiedzeń, refektarz, bibliotekę, zakrystię i kuchnię, gdzie wypiekane są prosfory<ref name="don"/>. Główny ołtarz został konsekrowany 18 lipca 2009<ref name="don"/>. Wcześniej oddano do użytku dwa ołtarze boczne -– św. Wiktora i św. Hilariona Pieczerskiego.