Rękopis królowodworski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 35863626 autora Gregok Data "odnalezienia" to 1817 a nie 1818, poza tym daty dokonania fałszerstwa nie znamy
m lit.
Linia 6:
Rękopis zawiera sześć [[pieśń (gatunek literacki)|pieśni]] epickich opiewających zwycięstwa odniesione przez Czechów nad różnymi najeźdźcami (''Ludissa i Lubor albo o sławnym turnieju'', ''Czestmir'', ''Zabój albo O wielkiej klęsce'', ''Oldrzych'', ''Benesz Harmanów'', ''Jarosław czyli o wielkich bojach chrześcijan z Tatarami''), dwie pieśni liryczno-epickie (''Jelen'', ''Zbychoń'') i sześć pieśni czysto lirycznych (''Wianek'', ''Jagody'', ''Róża'', ''Zazulka'', ''Opuszczona'', ''Skowronek'').
 
Rękopis królowodworski, wraz z okrytymodkrytym niedługo po nim [[rękopis zielonogórski|rękopisem zielonogórskim]] stał się wielkim wydarzeniem w ówczesnych Czechach i innych krajach słowiańskich, przyczyniając się do budzenia świadomości narodowej. Jego polski przekład autorstwa [[Lucjan Siemieński|Lucjana Siemieńskiego]] ukazał się w [[1836]] roku. Informacje zawarte w rękopisie były powszechnie wykorzystywane przez XIX-wiecznych historyków do rekonstrukcji najstarszych dziejów Czech; jako jeden z nielicznych krytyczne stanowisko zajął wówczas czeski językoznawca [[Josef Dobrovský]], zarzucając jego „odkrywcy” fałszerstwo<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Kulecka| imię = Alicja| autor link = | tytuł = Między słowianofilstwem a słowianoznawstwem. Idee słowiańskie w życiu intelektualnym Warszawy lat 1832-1856| wydawca = Wydawnictwo Neriton| miejsce = Warszawa| rok = 1997| strony = 154| isbn = 83-86842-18-0}}</ref>.
 
W II połowie [[XIX wiek]]u badacze wykazali fałszerstwo obu rękopisów, które okazały się zręczną mistyfikacją Hanki oraz Lindy. Zasługi w odkryciu mistyfikacji miał m.in. [[Tomáš Masaryk]].