Nabucco: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
Amonx (dyskusja | edycje)
m int. (usunąłem 3 przecinki)
Linia 24:
'''Nabucco''' (skrót od ''Nabucodonosor'' - [[Język polski|pol.]] Nabuchodonozor) – [[opera (dzieło)|opera]] w czterech aktach [[Giuseppe Verdi]]ego, wystawiona po raz pierwszy w [[La Scala|La Scali]] [[9 marca]] [[1842]] roku.
 
Twórca libretta [[Temistocle Solera]] umieścił akcję w [[Jerozolima|Jerozolimie]] i [[Babilon]]ie około roku [[587 p.n.e.]] Tytułowy [[Nabuchodonozor II|Nabuchodonozor]] podbija [[Judea|Judeę]]. Perypetie sercowe córek [[król]]a i walki stronnictw dworskich o wpływy, są tłem dla przedstawienia wydarzeń będących początkiem "[[Niewola babilońska|niewoli babilońskiej]]" [[Żydzi|Żydów]]. [[Mediolan|Mediolańska]] publiczność, rozemocjonowana dodatkowo wspaniałą, momentami podniosłą muzyką, odniosła opowiadaną historię do ówczesnej sytuacji politycznej panującej we [[Włochy|Włoszech]]. Burzliwe demonstracje na ulicach miasta spowodowały, że okupacyjne władze [[austria]]ckie zakazały wystawiania opery na kontrolowanych przez siebie terenach.
 
Nabucco było trzecią operą Verdiego. Pierwszą jednak, która przyniosła mu sławę i postawiła od razu w gronie najbardziej znanych kompozytorów. Kolejne świetne sztuki operowe i inne dzieła muzyczne tego płodnego [[kompozytor]]a przyćmiły nieco pamięć o Nabuchodonozorze w następnych latach. Piękno i przebojowość muzyki (Co numer, to szlagier - miał podobno westchnąć stary [[inspicjent]] w jednym z teatrów), obroniły jednak ''dramma lirico Nabuconodosor'' przed zapomnieniem. Współcześnie znajduje się ona w repertuarze prawie każdego teatru operowego. ''[[Va, pensiero]]'' - wzniosła i piękna pieśń Żydów (chór niewolników) z trzeciego aktu, stała się nieoficjalnym [[hymn]]em Włoch i jest prawie zawsze bisowana. Niektórzy twierdzą, że dla tego jednego utworu nie można przepuścić żadnego dostępnego przedstawienia. Gromkimi brawami w trakcie trwania opery, publiczność nagradza jednak większość melodii.
 
Zmarłego w [[1901]] roku kompozytora żegnało 300 000 mieszkańców Mediolanu w asyście dziewięciusetosobowego [[Chór|chóru]], wykonującego ''Va pensiero''.