Grafen: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji 37526584 autora 79.184.18.219 (dyskusja) http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=11125
Linia 27:
Odrywanie mechaniczne przy użyciu taśmy klejącej z wysokiej jakości grafitu służy głównie do zastosowań czysto badawczych. Tak otrzymany grafen ma bardzo wysokie parametry ruchliwości{{r|Bolotin}}, jednak nie może być wytwarzany na masową skalę ze względu na ogromne koszty. Do niedawna tak otrzymywany grafen był wręcz najdroższym materiałem na świecie. Jednak w nauce nie są potrzebne duże rozmiary próbek, a tego rodzaju grafen można wytwarzać w każdym laboratorium.
 
Inną techniką wytwarzania grafenu jest osadzanie z fazy gazowej (CVD, z ang. ''chemical vapor deposition'') na metalach. Proces ten zapoczątkowali Koreańczycy{{r|Li|Han}}a obecnie jest wykorzystywany w wielu laboratoriach na świecie. Dzięki tej metodzie grafen stał się znacznie tańszym materiałem - koszt produkcji grafengrafenu na miedzi jest znacząco niższy niż grafenu otrzymywanego z grafitu. Jednocześnie grafen z miedzi ma znacząco niższą jakość niż grafen otrzymywany z grafitu i nie może być zastosowany do produkcji urządzeń elektronicznych. Można go jednak stosować do budowy [[ekran dotykowy|ekranów dotykowych]], gdzie jakość (liczb defektów, wielkość domen i jednorodność) nie jest tak bardzo istotna.
 
Kolejną metodą jest wytwarzanie grafenu na [[węglik krzemu|węgliku krzemu]]. Metoda wytwarzania węgla przez rozkład termiczny SiC pozwala na otrzymywanie dużych powierzchni wysokiej jakości grafenu. Koszt podłoża SiC jest jednak bardzo wysoki. Na grafenie wyhodowanym na SiC powstał pierwszy grafenowy układ scalony{{r|Lin-2010}}.