Pejzaż z szubienicą: Różnice pomiędzy wersjami

[[Szubienica|Szubienice]] w czasach Breugela kojarzyły się z hiszpańskimi rządami, a śmierć przez [[powieszenie]] – jako najbardziej hańbiąca<ref group=uwaga>Złoczyńców najczęściej skazywano na ścięcie głowy mieczem lub na śmierć od ognia</ref> – była najczęściej zarezerwowana dla protestanckich kaznodziejów. Terror, jaki wprowadzał książę [[Dom Alba|Alby]] [[Fernando Álvarez de Toledo]], oparty był na plotce lub denuncjacji. Być może ona właśnie przyczyniła się do kłopotów życiowych malarza. Odniesienie polityczne do rządów Alby Bruegel zaakcentował w dwóch dziełach: w ''Nawróceniu Szawła'' i w ''Rzezi niewiniątek''. Przedstawienie szubienicy w połączeniu z postacią siedzącą w kucki, widoczną w lewym rogu, oraz tańczącymi postaciami pod nią, nawiązuje również do dwóch przysłów niderlandzkich powstałych w tym okresie. Pierwsze przysłowie brzmiało ''srać na szubienicę'', co oznaczało człowieka niebojącego się szubienicy, śmierci lub władzy (chodziło o władzę hiszpańskiego namiestnika w Niderlandach). Wyrażenie ''tańcząc pod szubienicą'' odnosiło się do osób niebojących się niebezpieczeństw albo niezauważających ich. Połączenie motywów politycznych i przysłów ludowych było typowym elementem w twórczości Bruegla.

 

 

== ''Pejzaż z szubienicą'' w kulturze ==