|
[[Plik:Wappen Juelich.png|25px]] Juelich
|dowódca1 = [[księstwo Bergu|książę Bergu]] [[Wilhelm II von Berg,I (książę Bergu)|Wilhelm von JuelichI]]
|dowódca2 = [[hrabstwo Mark|hrabia AdolfMark]] von[[Dytryk Kleve(hrabia Mark)|Dytryk]], [[księstwo Kleve|hrabia DietrichKleve]] von[[Adolf derII Mark(książę Kleve)|Adolf II]]
|siły1 = nieznane, kilka tysięcy?
|siły2 = nieznane, kilka tysięcy?
|straty2 = niewielkie
}}
'''Bitwa pod Kleverhamm''' (Cleverhamm) – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia [[7 czerwca]] [[1397]] r. w rejonie Neerveld (Kleverhamm bei Kleve) pomiędzy siłami miejscowości Kellen i Warbeyen. Przeciwnikami tego lokalnego konfliktu byli [[księstwo Bergu|książę Bergu]] [[Wilhelm III von(książę BergBergu)|Wilhelm I]] oraz [[hrabstwo Mark|hrabia DietrichMark]] von[[Dytryk der(hrabia Mark)|Dytryk]] i jego[[księstwo bratKleve|hrabia Kleve]] [[Adolf vonII (książę Kleve)|Adolf II]].
== Przyczyny konfliktu ==
Powodem sporu była roczna renta w wysokości 2400 guldenów ze strefy celnej w Kaiserswerth. W roku 1360 Gerard von Juelich hrabia Bergu nabył prawa do poboru cła od miasta oraz miejscowego zamku. W roku [[1368]] syn hrabiego Wilhelm II przejmując prawa do zysków stopniowo napotykał coraz większy sprzeciw.
W roku [[1393]] opłatę celną obiecał jeszcze hrabia DitrichMark von der MarkDytryk. Jednak już jego kuzynka Margareta von derz Mark oraz jej małżonek Filip von Falkenstein opowiedzieli się przeciwko poborom. Ich postulaty nie wpłynęły jednak w jakikolwiek sposób na zmianę wprowadzonego wcześniej prawa. W tej sytuacji Wilhelm II w roku [[1395]] uznał ponownie opłatę celną za wiążącą. Na skutek narastającego sporu hrabia nie czuł się bezpiecznie nawet w przyjaznych mu do niedawna hrabstwach Kleve oraz Mark. Wobec tego jeszcze w tym samym roku zapowiedział zbrojne egzekwowanie postawionych żądań.
== Wojna ==
Wiosną [[1397]] r. książę Wilhelm III vonz BergBergu w towarzystwie swojego kuzyna księcia Wilhelma vonz Juelich a także wojsk [[Geldria|geldryjskich]] i licznej grupy szlachty wkroczył do hrabstwa Kleve, pustosząc i paląc ziemie wzdłuż [[Ren]]u aż po zamek Lobith i Kleve.
Hrabia Adolf vonz Kleve i jego brat hrabia DietrichDytryk von derz Mark wyszli naprzeciwko nadchodzącym wojskom i pokonali je wówczas w rejonie Neerveld. Około 90 rycerzy oraz 2000 uzbrojonych mieszczan z Bergu dostało się do niewoli.
Konflikt miał wpływ na politykę miejscowych hrabiów. Bern von Struenkede (1334-1419) dotychczas najbardziej wpływowy lennik Kleve w roku [[1397]] wdał się w konflikt z hrabiami stawiając księciowiksięciu Wilhelmowi do dyspozycji własny zamek.
== Następstwa ==
Po bitwie książę Wilhelm vonz BergBergu, jego sprzymierzeńcy i lennicy zwolnieni zostali po zapłaceniu znacznego okupu, co było możliwe dzięki postawieniu w zastaw majątków i posiadłości. Wielu rycerzy i hrabiów pozyskało nowych władców lennych. Na skutek długów i z obawy utraty czci, książę Wilhelm został pozbawiony władzy przez własnych synów. Pozycja kolejnych książąt Kleve umacniała się rok później, gdy podczas oblężenia zamku Elberfeld poległ DietrichDytryk von der Mark. Krótko po tym hrabia Adolf zawiązał unię personalną pomiędzy Mark i Kleve.
O bitwie przypomina do dziś krzyż umiejscowiony na terenie urzędu finansowego w Kleve.
| 