Jagnięca Grań: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
ToSter (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 3:
{{commonscat|hrebeň Jahnencov}}
 
'''Jagnięca Grań''' ([[język słowacki|słow.]] ''hrebeň Jahnencov'', ''hrebeň Jahneniec'', ''Jahnence''<ref name=bedeker>{{Cytuj książkę | nazwisko= Barczyk | imię=Grzegorz | nazwisko2= Jakubowski (red.) | imię2=Ryszard | nazwisko3= Piechowski | imię3= Adam | nazwisko4= Żurawska | imię4= Grażyna | tytuł= Bedeker tatrzański | data=2000 | wydawca= Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-13184-5 |strony=266–267}}</ref>, [[język niemiecki|niem.]] ''Jagnence-Grat'', [[język węgierski|węg.]] ''Jagnencze-gerinc''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – długa boczna grań odchodząca od [[Jagnięcy Szczyt|Jagnięcego Szczytu]] w północno-zachodnim kierunku i opadająca do wideł [[Kołowy Potok|Kołowego Potoku]] i [[Koperszadzki Potok|Koperszadzkiego Potoku]]. Grań ta oddziela od siebie [[Dolina Zadnich Koperszadów|Dolinę Zadnich Koperszadów]] i jej odgałęzienie – [[Dolina Skoruszowa|Dolinę Skoruszową]] – na północnym wschodzie od [[dolinaDolina Kołowa|Doliny Kołowej]] na południowym zachodzie<ref>{{Cytuj książkę|tytuł=Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25&nbsp;000|miejsce=Warszawa |rok=2005/06|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-26-8}}</ref>. Kolejno od Jagnięcego Szczytu znajdują się w niej<ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.fsz.bme.hu/mtsz/mhk/nevtar/nevtarpl.htm |tytuł=Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych|data dostępu =2009-08-01}}</ref><ref name=atlas>{{Cytuj książkę|imię=Jarosław |nazwisko=Januszewski |imię2=Grzegorz |nazwisko2= Głazek |imię3=Witold |nazwisko3=Fedorowicz-Jackowski |tytuł=Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15&nbsp;000 |rok=2005 |wydawca=GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |isbn= 83-909352-2-8 |strony=106}}</ref>:
* [[Wyżni Jagnięcy Przechód]] (''Vyšná Jahňacia priehyba''),
* [[Wielka Jagnięca Baszta]] (''Veľká jahňacia bašta''),
* [[Pośredni Jagnięcy Przechód]] (''Jahňacia priehyba''),
* [[Mała Jagnięca Baszta]] (''Malá jahňacia bašta''),
* [[Niżni Jagnięcy Przechód]] (''Nižná Jahňacia priehyba''),
* [[Ponad Piekło Baszta]] (''Ponad Peklo bašta''),
* [[Ponad Piekło Przełączka]] (''Ponad Peklo zárez''),
* [[Skoruszowa Kopa]] (''Skorušia kopa'') – 2022 m,
** Wielka Skoruszowa Kopa (''Veľká Skorušia kopa''), – 20222011 m),
** Wyżni Skoruszowy Przechód (''Vyšná skorušia priehyba''),
** Pośrednia Skoruszowa Kopa (''Prostredná Skorušia kopa''),
** Pośredni Skoruszowy Przechód (''Prostredná skorušia priehyba''),
** Mała Skoruszowa Kopa (''Malá Skorušia kopa''),
** Niżni Skoruszowy Przechód (''Nižná skorušia priehyba''),
** Skoruszowa Czubka (''Skorušia kôpka'') –, 1863 m),
* [[Jagnięcy Upłaz]] (''Jahňací úplaz''),
* [[Skoruszowy Dział]] (''Skoruši diel'').
W okolicy Pośredniej Skoruszowej Kopy od Jagnięcej Grani odchodzi w stronę Doliny Kołowej boczna grańka, w której za [[Jagnięca Ławka|Jagnięcą Ławką]] (''Jahňacia lávka'') wznosi się [[Jagnięca Turniczka]] (''Jahňacia vežička'') –, 1923 m)<ref>{{Cytuj książkę|imięname=Jarosław |nazwisko=Januszewski |imię2=Grzegorz |nazwisko2= Głazek |imię3=Witold |nazwisko3=Fedorowicz-Jackowski |tytuł=Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15&nbsp;000 |rok=2005 |wydawca=GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o. |miejsce=Warszawa |isbn= 83-909352-2-8}}</ref>.
 
Cała Jagnięca Grań leży w granicach ścisłego rezerwatu przyrody i nie jest udostępniona dla taternictwa i ruchu turystycznego<ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.gory.info/artyk.php?id=182 |tytuł=Słowackie przepisy dla taterników |data dostępu=2009-10-17}}</ref>.
 
W dawnych czasach Jagnięca Grań i jej stoki były odwiedzane przez myśliwych, dolne partie były też wypasane – stąd pochodzi nazwa grani, będąca źródłem nazwy Jagnięcego Szczytu. Najwcześniejsze znane wejścia na grań:
* letnie – [[Martin Róth]] i dwóch towarzyszy, lipiec 1858 r.,
* zimowe – Stanisław Hiszpański, 2 kwietnia 1928 r.<ref name=whp>{{Cytuj książkę | nazwisko=Paryski | imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski| tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą | data=1984 | wydawca=Sport i Turystyka | miejsce=Warszawa | isbn= 83-217-2472-8 |strony=155–157}}</ref>
 
{{Przypisy|stopień= ====}}