Tkanka miejska: Różnice pomiędzy wersjami

Tradycyjna tkanka miejska w formie znanej z miast XIX-wiecznych jest równomierną, gęstą i zwartą zabudową blokową uregulowaną przez sieć ulic<ref>{{Cytuj pismo|autor=Jadwiga Kiernikiewicz-Wieczorkiewicz |czasopismo=Pismo PG |tytuł=Miasto - przestrzeń wspólnego dobra | miejsce=Gdańsk | wolumin=5 |wydanie =1 |rok=1997 |strony=37 |język=pl |issn= 14294494}}</ref>. Z masy tkanki miejskiej wyróżniającwyróżniają się pozytywowo kształtowane przestrzenie [[ulica|ulic]] i [[plac|placów]] oraz wewnętrzych przestrzeni ([[dziedziniec|dziedzińców]]), których kształt opisuje negatywowa masa - blok zabudowy. Równomierność i powtarzalność tkanki miejskiej pochodzi z jej podzielenia na w przybliżeniu jednakowe [[działka budowlana|parcele]].

Pojęcie tkanka miejska (''tissu urbain'') wprowadził do teorii urbanistycznej w roku 1968 francuski filozof [[Henri Lefebvre]], który użył go w roku 1968 w swojej książce ''Le droit à la ville''<ref>Najnowsze wydanie: {{Cytuj książkę|autor=Henri Lefebvre |tytuł=Le droit à la ville| miejsce=Paryż |rok=2009 |isbn=9782717857085| język=fr}}</ref> i rozwijał je w dalszych publikacjach.