Zbrodnia w Stonawie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zbrodnia w Stonawie''' − mord polskich żołnierzy [[12 Pułk Piechoty (II RP)|12 wadowickiego pułku piechoty]] wziętych przez wojska [[I Republika Czechosłowacka|czechosłowackie]] do [[Jeniec|niewoli]], a następnie zakłutych bagnetami[[bagnet]]ami i dobijanych kolbami karabinów{{r|pbi}}. Łącznie w zbiorowym grobie pochowano 20 żołnierzy{{r|novinka}}, z tego kilku poległych w walce i kilkunastu zamordowanych po wzięciu do niewoli{{r|pbi}}.

Dokumentację zbrodni przeprowadził stonawski ksiądz Franciszek Krzystek, na którego prośbę dokonano dokumentacji fotograficznej zamordowanych, zidentyfikowano część żołnierzy i przeprowadzono zbiórkę na potrzeby pochówku. Podczas czechosłowackich rządów na [[Zaolzie|Zaolziu]] kwestię zbrodni w Stonawie cenzurowano. Jedynie w krótkim okresie rządów polskich w latach 1938−1939, w dwudziestą rocznicę zbrodni, ofiary mordu upamiętniono uroczystością złożenia kwiatów, podczas której przemawiał wojewoda katowickiśląski [[Michał Grażyński]]{{r|pbi}}.

Na początku lat 1990-tych działacze Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego w Stonawie zwrócili się do polskiego konsulatu w [[Ostrawa|Ostrawie]] o pomoc finansową przy rekonstrukcji zbiorowego grobu{{r|pbi}}.