Klimient Woroszyłow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} |
drobne redakcyjne |
||
Linia 17:
|jednostki =
|stanowiska =
|wojny i bitwy = [[wojna domowa w Rosji]], [[wojna polsko-bolszewicka]], <br />[[bitwa warszawska 1920]], <br />[[II wojna światowa
* [[bitwa pod Moskwą]],
* [[Blokada Leningradu|oblężenie Leningradu]]
Linia 60:
Podejmował decyzje o rozstrzelaniu łącznie 25 700 osób spośród grupy polskich wojskowych i cywilów znajdujących się w obiektach NKWD. Decyzję podjęli członkowie Biura: [[Ławrientij Beria]], [[Józef Stalin]], Klimient Woroszyłow, [[Wiaczesław Mołotow]], [[Anastas Mikojan]], [[Michaił Kalinin]], [[Łazar Kaganowicz]]. Zgodnie z nią wiosną 1940 zamordowano 21 857 osób. Patrz: [[zbrodnia katyńska]].
=== II wojna światowa ===
Po niepowodzeniu w [[Wojna zimowa|wojnie radziecko-fińskiej]] Woroszyłow został odwołany ze stanowiska ludowego komisarza obrony. W maju 1940 został powołany na stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (rząd ZSRR) i jednocześnie przewodniczącego Komitetu Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych.
▲W czasie [[Wielka Wojna Ojczyźniana|wojny niemiecko-radzieckiej]], w latach 1941–1945 był członkiem Państwowego Komitetu Obrony. W 1941 został dowódcą Kierunku Północno-Zachodniego (do września 1941). Będąc pełnomocnikiem Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa, organizował obronę [[Petersburg|Leningradu]] oraz dowodził wojskami Frontu Leningradzkiego (wrzesień 1941) i Wołchowskiego oraz Samodzielnej Armii Nadmorskiej. We wrześniu 1942 został wyznaczony głównym dowódcą ruchu partyzanckiego (do maja 1943). Podczas wojny zajmował również inne stanowiska. Uczestniczył w [[konferencja teherańska|konferencji teherańskiej]].
=== Okres powojenny ===
| |||