Świątobliwy Synod Rządzący: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int., drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 1:
[[Plik:Sankt-Petěrburg 160.jpg|250px|thumb|left|Siedziba Synodu w Petersburgu]]
'''Świątobliwy Synod Rządzący''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Святейший Правительствующий Синод'') – organ kierowniczy [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]], wprowadzony w [[1721]]
Po śmierci [[Adrian (patriarcha Moskwy)|patriarchy Adriana]] w roku [[1700]] Piotr I nie dopuścił do wyboru kolejnego patriarchy, powołując jedynie ''[[locum tenens]]'' – metropolitę riazańskiego [[Stefan (Jaworski)|Stefana]]. W 1721 roku car wydał ''Regulamin duchowny'', który szczegółowo określił miejsce Cerkwi prawosławnej w strukturach państwa rosyjskiego. Powołał Świątobliwy Synod – nową kolegialną instytucję, zrzeszającą najwyższych duchownych i kierującą działalnością Cerkwi w państwie rosyjskim. Z ramienia cara funkcję kontrolną nad Synodem sprawował urzędnik bez święceń, w randze oberprokuratora. W [[XVIII wiek]]u stanowisko to najczęściej sprawowali wojskowi. Najbardziej znanym oberprokuratorem był [[Konstantin Pobiedonoscew]] pełniący tę funkcję w latach 1880-1905. „Święty Synod” przejął na wyłączność prawo do kanonizacji{{r|FRO6566}}.
Świątobliwy Synod istniał do [[1917]] roku, tj. do obalenia [[samodzierżawie|caratu]].
{{przypisy|przypisy
| |||