Wikipedia

Sharof Rashidov: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m Khan Tengri przeniósł stronę Szarof Raszidow do Sharof Rashidov
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''SzarofSharof RaszidowiczRashidovich RaszidowRashidov''' ([[język rosyjskiuzbecki|rosuzb.]] ''Шара́фШароф Раши́довичРашидович Раши́дов'',Рашидов; [[język uzbeckirosyjski|uzbros.]] Шараф Рашидович Рашидов, ''SharofSzaraf RashidovichRaszydowicz RashidovRaszydow'') (ur. [[6 listopada]] [[1917]] w [[Dżyzak]]u, zm. [[31 października]] [[1983]] w [[Taszkent|TaszkiencieTaszkencie]]) - [[Uzbekistan|uzbecki]] polityk [[komunizm|komunistyczny]], pisarz, przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej [[Uzbecka Socjalistyczna Republika Radziecka|Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]] (1950-1959), I sekretarz Komunistycznej Partii Uzbekistanu (od 1959 do śmierci), deputowany do [[Rada Najwyższa ZSRR|Rady Najwyższej ZSRR]] III, IV, V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, dwukrotny [[Bohater Pracy Socjalistycznej]] (1974 i 1977).
 
Pochodził z rodziny chłopskiej zamieszkałej w Namanganie (obecnie Dżyzak), od 1939 członek partii komunistycznej, w 1941 ukończył Wydział Filologiczny Państwowego Uniwersytetu w Taszkencie, a w 1948 zaocznie Wyższą Szkołę Partyjną. Od 1935 nauczyciel w szkole średniej. 1937-1941 sekretarz odpowiedzialny i zastępca redaktora naczelnego wydawanej w [[Samarkanda|Samarkandzie]] gazety "Ścieżka Lenina". 1941-1942 w [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], uczestnik wojny z Niemcami, po ranieniu odesłany do Uzbekistanu. 1943-1944 redaktor naczelny "Ścieżki Lenina". 1944-1947 sekretarz rejonowego komitetu WKP(b) w Samarkandzie. 1947-1949 redaktor odpowiedzialny pisma "Czerwony Uzbekistan", 1949-1950 przewodniczący Związku Pisarzy Uzbekistanu, 21 sierpnia 1950 został przewodniczącym Prezydium Rady Najwyższej Uzbeckiej SRR (do 24 marca 1959). Od 1956 zastępca członka, a od 1961 członek Komitetu Centralnego [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]] i zastępca członka Prezydium KC KPZR, delegat na XIX, XXI, XXI, XXII, XXIII i XXIV zjazdy KPZR. 15 III 1959 został I sekretarzem Komunistycznej Partii Uzbekistanu i pozostał na tym stanowisku do śmierci. Od 1966 zastępca członka Biura Politycznego KC KPZR, od 1970 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR.
 
W 1945 wydał zbiór wierszy "Mój gniew", w 1951 pierwszy tom powieści "Zwycięzcy", w 1956 powieść "Pieśń Kaszmiru", a w 1967 książkę "Sztandar Przyjaźni"<ref>Na podstawie rosyjskiej wikipedii.</ref>.
 
== Odznaczenia i nagrody ==
Linia 20:
* [http://world.lib.ru/a/abrol_k/abrolkaharow-3.shtml (ros.)]
 
{{DEFAULTSORT:RaszidowRashidov, SzarofSharof}}▼
{{Przypisy}}
 
▲{{DEFAULTSORT:Raszidow, Szarof}}
[[Kategoria:Bohaterowie Pracy Socjalistycznej]]
[[Kategoria:Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Sharof_Rashidov”