Ulica Obozowa w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: literówka |
|||
Linia 47:
== Historia ==
Ulica Obozowa powstała najprawdopodobniej w końcu [[XIX wiek|XIX]] wieku. Przez długie lata, była mało znaczącą arterią, jej obecny skraj, kreślił w ówczesnym czasie granicę miasta. W trakcie stopniowej rozbudowy Koła i Moczydła, zyskiwała na znaczeniu. [[14 grudnia]] [[1931]] r. w ulicę Obozową wjechał pierwszy wóz tramwajowy o oznaczeniu linii 16, połączył on [[Młynów (Warszawa)|Młynów]] z [[Plac Zbawiciela w Warszawie|Placem Zbawiciela]]. Przed [[1939]] r. torowisko na Obozowej wyglądało inaczej niż dziś. Między torami poprowadzonymi wzdłuż ulicy zasiano trawę. Starannie skoszona, ukwiecona, sprawiała wrażenie łąki, nie zaś torowiska. Po II wojnie światowej jeździły tu tramwaje linii: 1, 13, 24 mające pętlę przy ulicy Księcia Janusza a także linii 20 jeżdżące z
Ulica Obozowa nabrała znaczenia po wybudowaniu na Kole w okresie międzywojennym, osiedla mieszkaniowego imienia Stefana Żeromskiego Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej "Społem", gdyż stała się jego główną arterią z linią tramwajową kończącą się pętlą przy [[ulica Księcia Janusza w Warszawie|ulicy Księcia Janusza]].
To nowoczesne, jak na tamte czasy osiedle, składa się z 20 wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów, po 10 umieszczonych po każdej stronie ulicy Obozowej. Domy od nr. 62 do 80 są to tzw. korytarzowce (mające po 9 mieszkań na każdym piętrze, każdej klatki schodowej), a od nr. 67 do 85 tzw. klatkowce (mające po 4 mieszkania na każdym piętrze, każdej klatki schodowej). Każde mieszkanie zostało wyposażone w instalację wodną i gazową, w.c., piec kaflowy do ogrzewania, kuchnię węglową oraz gazową i pomieszczenie piwniczne do przechowywania węgla opałowego, ziemniaków, itp. Każda klatka schodowa miała dostęp do łaźni, pralni i suszarni bielizny.
| |||