Bitwa nad rzeką Kefissos: Różnice pomiędzy wersjami

Po tym zwycięstwie Kompania Katalońska rozpoczęła rządy w Księstwie Aten, okoliczne zamki poddały się bez walki, a ludność grecka z obawy przed rabunkami uznała zwierzchność Katalończyków. Politycznym przywódcą Kompanii został [[Roger Deslaur]] pochodzący z [[Roussillon (Francja)|Roussillon]], który zyskał największe poparcie żołnierzy. Katalończycy wygnali wkrótce szlachtę francuską z całego księstwa, grabiąc jej majątek, a żony i córki wygnanych rozdzielili pomiędzy siebie. Wdowie po Walterze udało się zbiec do [[Neapol]]u, gdzie zwróciła się o pomoc do tamtejszego władcy. Ostatecznie udało się jej utrzymać władzę w [[Argos]] oraz [[Nauplion|Nauplii]].

Chcąc zabezpieczyć się przed atakami nastawionych nieprzychylnie Bizantyńczyków, Katalończycy wysłali posłańca do na dwór króla Sycylii [[Fryderyk II Sycylijski|Fryderyka II]], którego poprosili o wysłanie do Aten przedstawiciela, który mógłby oficjalnie objąć władzę w księstwie. Król mianował na to stanowisko swojego niepełnoletniego syna Manfreda, a z uwagi na jego wiek wysłał urzędnika, który w imieniu nowego władcy objął rządy. Tym samym w Grecji rozpoczęły się trwające 7 lat rządy Katalończyków, których zastąpiła dopiero [[Florencja|florencka]] rodzina [[Acciaiuoli]].