Kočapar Radoslavljević: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ałiku (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Ałiku (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 21:
'''Kočapar Radoslavljević''' - król [[Królestwo Zety|Zety]] w [[1102]] roku.
 
Kočapar był synem Radosława, młodszego brata króla Zety [[Michał I zecki(król Zety)|Michała I]], który władał [[Trawunia|Trawunią]]. Po śmierci Radosława jego najstarszy syn Branisław nie chciał uznać zwierzchnictwa króla Bodina. Prawdopodobnie pod wpływem królowej Jakwinty, która obawiała się o prawa do tronu swego potomstwa został około 1093/1095 roku wtrącony do więzienia, gdzie wkrótce potem zmarł. Wraz z nim zostali uwięzieni jego brat Gradisław i syn<ref name="Caw670">{{cytuj książkę|tytuł=Medieval Lands |nazwisko=Cawley |imię=Ch. |url=http://fmg.ac/Projects/MedLands/MONTENEGRO.htm#_Toc156305670}}</ref>. Pozostali na wolności bracia Branisława, wśród nich Kočapar, i jego synowie zaprotestowali przeciw postępowaniu króla. Obawiając się wszakże o swe życie schronili się w [[Dubrownik]]u. Bodin obległ miasto i zażądał wydania zbiegów, mieszczanie jednakże odmówili. W walkach pod murami Dubrownika zginął tymczasem faworyt królowej, która w gniewie zażądała wyprowadzenia pozostałych dwóch więźniów i ścięcia ich pod murami miasta. Po tych wypadkach Kościół próbował mediacji między zwaśnionymi stronami. Żądni odwetu Branisławowicze wybrali jednak emigrację i schronili się pod opiekę cesarską w Konstantynopolu<ref name="Fin229">{{Cytuj książkę | nazwisko= Fine |imię=J. |autor link= |tytuł= The Early Medieval Balkans |strony=229}}</ref>.
 
Po śmierci [[Konstantyn Bodin|Bodina]] w 1101 roku do walki o władzę w państwie stanął, wspierany przez matkę, najstarszy syn zmarłego króla, Michał oraz bracia przyrodni zmarłego króla, na których czele stanął najstarszy [[Dobrosław II|Dobrosław]]. Ostatecznie tytuł królewski otrzymał Dobrosław. Na wieść o śmierci Bodina w sprawy Zety postanowił się jednak również wmieszać cesarz bizantyński, wykorzystując zeckich wygnańców przebywających od kilku lat w [[Konstantynopol]]u. Z rozkazu cesarskiego bracia i synowie Branisława zostali przewiezieni do [[Durres|Dracza]]. Stamtąd Kočapar wspierany przez Bizantyńczyków udał się do [[Raszka (państwo)|Raszki]], stanowiącej terytorium zależne od Zety, szukać pomocy przeciw Dobrosławowi<ref name="Fin230">{{Cytuj książkę | nazwisko= Fine |imię=J. |autor link= |tytuł= The Early Medieval Balkans |strony=230-231}}</ref>. Wielki żupan Raszki [[Wukan raszkański|Wukan]] skorzystał z okazji do zrzucenia zwierzchnictwa zeckiego i wyprawił się przeciw królowi Zety. W bitwie nad [[Morača|Moračą]] pokonał wojska Dobrosława, a na tronie Zety osadził Kočapara Radoslavljevicia. Dobrosław został pojmany i uwięziony w Raszce. Z faktu, że Kočapar był synem związanego z Trawunią Radosława, przyjmuje się, że opanował tą prowincję oraz rdzenną Duklę, zdobytą w toku walk prowadzonych wspólnie z Wukanem. [[Zahumle]] i [[Bośnia]] zostały opanowane w toku wojny domowej przez inne odłamy dynastii. Wzmianka ''Latopisu'' o spustoszeniach dokonanych przez Kočapara i Wukana na znacznych połaciach Dalmacji, może świadczyć o walkach toczonych w Zahumlu z jakąś lokalną dynastią{{odn|Leśny|1989|s=111-112}}.
Linia 65:
| colspan="2" | &nbsp;
| colspan="2" | Gojisław
| colspan="2" | '''[[Michał I zecki(król Zety)|Michał]]'''<br /><small>(panował&nbsp;1052-1081)</small>
| colspan="2" | Saganek
| colspan="2" | Radosław