Nowe Brzesko: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsze wzmianki o Nowym Brzesku pochodzą z [[XIII wiek|XIII]] w. Początkowo wieś była własnością [[biskupi krakowscy|biskupów krakowskich]]. W 1223 r. opat brzeski Florian nadał wieś klasztorowi [[norbertanie|norbertanów]] w [[Hebdów|Hebdowie]]. W 1279 r. Gotfryd de Glesin uzyskał przywilej na założenie miasta na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]].

Historia Nowego Brzeska ściśle łączyła się z historią klasztoru w Hebdowie. Za czasów [[Jan Długosz (historyk)|Jana Długosza]] Nowe Brzesko miało 40 [[Łan (miara powierzchni)|łanów]] miejskich, z których opłacało [[czynsz]] klasztorowi. Znajdowały się tutaj dwa młyny na [[Wisła|Wiśle]], z których jeden należał do klasztoru, a drugi do [[wójt]]a miasteczka. W 1449 r. król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]] potwierdził [[Prawo lokacyjne|przywilej lokacyjny]] Nowego Brzeska. Przywileje zostały później potwierdzone jeszcze dwa razy: 17 kwietnia 1674 r. przez króla [[Jan III Sobieski|Jana Sobieskiego]] oraz 4 października 1767 r. przez [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]].