Edmund Tudruj: Różnice pomiędzy wersjami

Porucznik Edmund Tudruj został stracony [[7 marca]] [[1949]] r. razem z sześcioma towarzyszami walki: majorem [[Hieronim Dekutowski|Hieronimem Dekutowskim]], [[Roman Groński|Romanem Grońskim]], [[Stanisław Łukasik|Stanisławem Łukasikiem]], [[Jerzy Miatkowski|Jerzym Miatkowskim]], [[Tadeusz Pelak|Tadeuszem Pelakiem]] i [[Arkadiusz Wasilewski|Arkadiuszem Wasilewskim]] w [[Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów|więzieniu mokotowskim]] przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Jego zwłoki zostały przez organa bezpieczeństwa publicznego potajemnie pogrzebane prawdopodobnie na tzw. [[Kwatera na Łączce|„Łączce”]] na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]. W 1994 i 1995 został zrehabilitowany wyrokami [[Sądy wojskowe (Polska)|Sądu Wojskowego]] w Warszawie. 28 lutego 2014 w [[Belweder w Warszawie|Belwederze]] odbyła się uroczystość z udziałem [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|prezydenta RP]] [[Bronisław Komorowski|Bronisława Komorowskiego]], podczas której ogłoszono, że nazwisko Edmunda Tudruja było wśród 12 nazwisk zidentyfikowanych ofiar, których szczątki ekshumowano w Kwaterze na „Łączce”<ref>{{Cytuj stronę | url =http://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/art,2819,prezydent-to-poczatek-upamietnienia-bohaterow.html | tytuł = Prezydent: To początek upamiętnienia bohaterów | data = 2014-02-28 | data dostępu = 2014-03-01}}</ref>.