Ulica Francuska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 102:
* Dom przy ul. Francuskiej 36 – dom, w którym mieszkała m.in. [[Ewa Bandrowska-Turska]]<ref name="SK_18"/>.
* Dom przy ul. Francuskiej 37 – willa rodziny Klarnerów z 1937 zaprojektowana przez Bolesława Żurkowskiego. W 1996 została przebudowana, co naruszyło pierwotną symetrię i wyważenie proporcji<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Faryna-Paszkiewicz|imię=Hanna|tytuł=Saska Kępa|wydawca=[[Murator SA|Murator]]|miejsce=Warszawa|rok=2001|strony=118|isbn=83-915407-0-7}}</ref>. Ingerencja w konstrukcję przedwojennego budynku, który stał się na kilka lat siedzibą [[Ambasada Portugalii w Polsce|Ambasady Portugalii]], wywołała kontrowersje<ref>{{cytuj stronę|url=http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,73195,3398568.html|tytuł=Rondo Waszyngtona i na zachód od Francuskiej|data dostępu=5 września 2012|autor=Tomasz Urzykowski|data=2008-04-07|opublikowany=gazeta.pl}}</ref>. W domu tym mieszkał m.in. [[Czesław Klarner]]<ref name="SK_18"/>.
* Dom przy ul. Francuskiej 38 – kamienica Darlewskich z ok. 1938 zaprojektowana przez Jerzego Woyzbuna. Budynek wykazuje pewne cechy podobieństwa względem projektów [[Bohdan Pniewski|Bohdana Pniewskiego]], z którym Woyzbun współpracował. Kilka elementów nawiązuje do willi Pniewskiego z al. Na Skarpie – niewielka
* Dom przy ul. Francuskiej 40 – dom, w którym mieszkała m.in. [[Zofia de Bondy]]<ref name="SK_18"/>.
* Budynek przy ul. Berezyńskiej 25 (róg Francuskiej) – budynek z 1999 zaprojektowany przez zespół architektów. Gmach jest siedzibą założonego przez [[Stefan Kuryłowicz|Stefana Kuryłowicza]] biura projektowego, czyli Pracowni Kuryłowicz & Associates<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.apaka.com.pl/#/kontakt|tytuł=Kuryłowicz & Associates. Kontakt|data dostępu=5 września 2012|data=|opublikowany=apaka.com.pl}}</ref>. Na fasadzie budynku widoczne są materiały najczęściej stosowane przez pracownię, tj. beton architektoniczny i trawertyn. Zastosowano wiele detali marynistycznych, jak np. [[bulaj]]e, balkoniki i relingi<ref>{{cytuj książkę|autor=Magdalena Piwowar|autor2=[[Grzegorz Piątek]]|autor3=[[Jarosław Trybuś]]|tytuł=SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy|wydawca=Centrum Architektury|miejsce=|rok=2012|strony=23|isbn=978-83-934574-0-3}}</ref>.
| |||