Taoizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
albo uczymy się transkrypcji, albo dodajemy zapis IPA, albo nagranie wymowy. Encyklopedia to nie zabawa w OR pt. "zapiszę to sobie ze słuchu, tak jak usłyszałem"
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Yin yang.svg|right|thumb|[[Taijitu]] - symbol dopełniania się ''[[yin i yang|yin]]'' i ''[[yin i yang|yang]]'']]
'''Taoizm''' (czasem zapisywany jako ''daoizm'') to tradycyjny chiński system [[filozofia|filozoficzny]] i [[religia|religijny]]. Stworzenie filozofii taoistycznej przypisuje się [[Laozi]] w [[VI wiek p.n.e.|VI wieku p.n.e.]], taoizm religijny powstał w [[II wiek|II]] i [[III wiek]]u n.e. Za najważniejsze księgi taoizmu uważa się ''[[Daodejing]]'' oraz ''[[Zhuangzi (księga)|Zhuangzi]]''.
 
Taoizm był jednym, obok [[konfucjanizm]]u, z dwóch najważniejszych systemów filozoficzno–religijnych w Chinach. Taoizm religijny – w przeciwieństwie do względnie ortodoksyjnego konfucjanizmu – był jednak otwarty na zapożyczenia z innych wierzeń. W różnych okresach otwierał się na elementy [[konfucjanizm]]u, [[szamanizm]]u, [[buddyzm]]u, [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]] i [[manicheizm]]u.
Linia 12:
 
Innym ważnym pojęciem w taoizmie filozoficznym jest [[wu wei]]. Dosłowne tłumaczenie to niedziałanie, a raczej działanie bez wysiłku, działanie w harmonii z dao. Jest to proces akceptowania i harmonizowania swego działania z nurtem wszechświata. Doświadczając dao i w ten sposób poznając je człowiek nabywa naturalnej cnoty [[de]], która pozwala na osiągnięcie harmonii wu wei.
Pod tym względem taoizm jest podobny do filozofii głoszonej przez stoików, owa zasada wu wei polega na tym, iż istnieje jakiś plan (wgzdaniem stoików był to plan boski, wgtaoiści taoistówuważali, że było to Dao). Stąd tez niechęć do ingerencji w odwieczne prawa świata, gdyż takowa byłaby sprzeczna z Dao.
 
Innym niezwykle ważnym pojęciem jest [[Pu (taoizm)|pu]] (nieociosany kloc, pu w języku chińskim oznacza uczciwy, prosty) – własna, naturalna moc, którą posiadają rzeczy, w swym pierwotnym stanie. Jest ona niebywale krucha i delikatna. Odnalezienie w sobie tej mocy daje radość i szczęście, gdyż odnajdujemy rzeczy takimi jakie one są w rzeczywistości, czyli jaka jest ich prawdziwa natura. Jest to także powiązane z zasadą wu wei, gdyż nie działamy, czyli nie szukamy innej drogi zastosowania danego przedmiotu, a wykorzystujemy jego naturalne właściwości.