Taoizm: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
albo uczymy się transkrypcji, albo dodajemy zapis IPA, albo nagranie wymowy. Encyklopedia to nie zabawa w OR pt. "zapiszę to sobie ze słuchu, tak jak usłyszałem" |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
[[Plik:Yin yang.svg|right|thumb|[[Taijitu]] - symbol dopełniania się ''[[yin i yang|yin]]'' i ''[[yin i yang|yang]]'']]
'''Taoizm''' (czasem zapisywany jako ''daoizm'')
Taoizm był jednym, obok [[konfucjanizm]]u, z dwóch najważniejszych systemów filozoficzno–religijnych w Chinach. Taoizm religijny – w przeciwieństwie do względnie ortodoksyjnego konfucjanizmu – był jednak otwarty na zapożyczenia z innych wierzeń. W różnych okresach otwierał się na elementy [[konfucjanizm]]u, [[szamanizm]]u, [[buddyzm]]u, [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]] i [[manicheizm]]u.
Linia 12:
Innym ważnym pojęciem w taoizmie filozoficznym jest [[wu wei]]. Dosłowne tłumaczenie to niedziałanie, a raczej działanie bez wysiłku, działanie w harmonii z dao. Jest to proces akceptowania i harmonizowania swego działania z nurtem wszechświata. Doświadczając dao i w ten sposób poznając je człowiek nabywa naturalnej cnoty [[de]], która pozwala na osiągnięcie harmonii wu wei.
Pod tym względem taoizm jest podobny do filozofii głoszonej przez stoików, owa zasada wu wei polega na tym, iż istnieje jakiś plan (
Innym niezwykle ważnym pojęciem jest [[Pu (taoizm)|pu]] (nieociosany kloc, pu w języku chińskim oznacza uczciwy, prosty) – własna, naturalna moc, którą posiadają rzeczy, w swym pierwotnym stanie. Jest ona niebywale krucha i delikatna. Odnalezienie w sobie tej mocy daje radość i szczęście, gdyż odnajdujemy rzeczy takimi jakie one są w rzeczywistości, czyli jaka jest ich prawdziwa natura. Jest to także powiązane z zasadą wu wei, gdyż nie działamy, czyli nie szukamy innej drogi zastosowania danego przedmiotu, a wykorzystujemy jego naturalne właściwości.
|