Zdobycie Konstantynopola (1204): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 23:
'''Zdobycie Konstantynopola''' – szturm [[Wyprawy krzyżowe|krzyżowców]] [[IV wyprawa krzyżowa|IV krucjaty]] na stolicę [[Cesarstwo Bizantyńskie|Cesarstwa Bizantyjskiego]] [[12 kwietnia|12]]–[[13 kwietnia]] [[1204]] roku.
 
Po pierwszym zdobyciu przez krzyżowców Konstantynopola w negocjacjach z przywódcami krucjaty [[18 lipca]] [[1203]] uwolniony z więzienia Izaak II Angelos zgodził się na koronację swego syna Aleksego Angelosa na współcesarza, czego dopełniono [[1 sierpnia]] [[1203]]. Pozostawała jeszcze kwestia wypłacenia krzyżowcom przez Aleksego obiecanych im kwot. Nowy cesarz zastał pusty skarb i praktycznie żadnych widoków jego zapełnienia w krótkim czasie, zaś krzyżowcy żądali zapłaty natychmiast. Ostatecznie Aleksy zapowiedział krzyżowcom i [[Republika Wenecka|Wenecjanom]], że nie zapłaci im w umówionym terminie, leczdopiero w marcu [[1204]] oraz zaproponował, by do tego czasu pozostali w okolicach miasta. Mimo kolejnej fali wrzenia w szeregach krzyżowców na naradzie latem [[1203]] propozycja Aleksego została przyjęta. Latem i jesienią [[1203]] krzyżowcy pomagali Aleksemu w opanowaniu okolic [[Konstantynopol]]a.
 
Jednak cesarz nadal nie dotrzymywał swoich zobowiązań finansowych. Krzyżowcy, Wenecjanie i Grecy coraz bardziej tracili do siebie zaufanie, do czego przyczyniały się starcia między łacinnikami a mieszkańcami miasta oraz piractwo Wenecjan na [[Morze Marmara|Morzu Marmara]]. W listopadzie [[1203]] cierpliwość krzyżowców się wyczerpała. Po kolejnej burzliwej naradzie przedstawiono cesarzowi [[ultimatum]], żądając natychmiastowej zapłaty i grożąc rabunkiem miasta. Przyparty do muru Aleksy IV odmówił.