Mario Del Monaco: Różnice pomiędzy wersjami

|wykonawca = Mario delDel Monaco

'''Mario delDel Monaco''' (ur. [[27 lipca]] [[1915]] we [[Florencja|Florencji]] – zm. [[16 października]] [[1982]] w [[Mestre]]) – [[Włochy|włoski]] śpiewak operowy, [[tenor]], uważany za jednego z najwybitniejszych artystów operowych XX wieku.

Del Monaco urodził się w muzykalnej, dobrze sytuowanej rodzinie urzędnika państwowego. W dzieciństwie wiele podróżował – spędził pierwsze cztery lata we [[Florencja|Florencji]], następnie w [[Cremona|Cremonie]] i [[Pesaro]]. Naukę muzyki rozpoczął od gry na skrzypcach, jednak naukę w konserwatorium w [[Pesaro]] podjął w klasie śpiewu, w której studiowała także jego przyszła partnerka sceniczna [[Renata Tebaldi]]. Dzięki wygranemu konkursowi młodych talentów wokalnych dostał szansę debiutu w Teatrze im. Pucciniego w [[Mediolan]]ie w 1940 r. Zagrał Pinkertona w [[Madame Butterfly]] i momentalnie zdobył sobie sławę jednego z trzech wielkich tenorów lat 50., obok [[Giuseppe diDi Stefano]] i [[Franco Corelli|Franco Corellego]]. Specjalizował się w repertuarze włoskim, grając na przestrzeni lat w teatrach Mediolanu, Neapolu i Werony oraz w [[Covent Garden]] m.in. :

W lipcu tego samego roku znowu zaczął występować za oceanem, grając w [[San Francisco]] w [[Aida (opera)|Aidzie]], a następnie cztery sezony występując w [[Metropolitan Opera]]. Wykreował w niej nową rolę Cavaradossiego w [[Tosca|Tosce]] oraz Pollia w [[Norma (opera)|Normie]]. W 1959 r. zachwycił z kolei publiczność radziecką rolami Cania w [[Pajace|Pajacach]] oraz Don Josego w [[Carmen (opera)|Carmen]]. Otrzymał nawet Akademicką Nagrodę im. Lenina. W 1960 r. zagrał Samsona w [[Samson i Dalila (opera)|Samsonie i Dalili]] w paryskiej [[OperaOpéra Garnier|Operze Garnier]]. W 1963 uległ poważnemu wypadkowi drogowemu pod Monachium, jednak w osiem miesięcy zdołał wrócić do pełni sił i ponownie wykonywać rolę Cavaradossiego.