Kongregacja ds. Ceremoniału: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Z urządzenia mobilnego
Nie podano opisu zmian
Linia 5:
W skład Kongregacji ds. Ceremoniału wchodziło kilku (czasem kilkunastu) kardynałów, [[Mistrz Papieskich Ceremonii Liturgicznych]] oraz inni papiescy ceremoniarze, z których jeden sprawował urząd sekretarza Kongregacji<ref>Moroni, vol. XVI, s. 168-169.</ref>.
 
Nie do końca jasna pozostaje kwestia kierownictwa Kongregcji. Według Gaetano Moroniego każdorazowo prefektem tej Kongregacji zostawał z urzędu [[Dziekan kolegium kardynalskiego|dziekan Świętego Kolegium Kardynałów]]<ref>Moroni, vol. XVI, s. 168.</ref>. Jeśli jednak wierzyćZ "[[Annuario Pontificio|RocznikomRoczników papieskimpapieskich]]" z XVII i XVIII wieku wynika jednak, że zasadę tę wprowadzono dopiero w roku 1791, gdyż przed tą datą nie wymieniają one (z jednym wyjątkiem) żadnych prefektów tej Kongregacji i nawet nie zawsze wymieniają dziekana Świętego Kolegium wśród jej członków. Z roczników tych wynika także, że za pontyfikatu Urbana VIII (zm. 1644) przewodniczącym tej Kongregacji był ówczesny superintendent generalny Państwa Kościelnego kardynał [[Francesco Barberini (1597-1679)|Francesco Barberini]]<ref>Zob. Weber, s. 190, 222.</ref>. Następnie kardynał [[Karol Medyceusz (duchowny)|Carlo de Medici]] (zm. 1666) był tytułowany jako prefekt Kongregacji ds. Ceremoniału za pontyfikatu [[Aleksander VII|Aleksandra VII]] (1655-1667)<ref>Zob. Weber, s. 269, 287.</ref>, jednak po jego śmierci w 1666 Kongregacja ta nie miała żadnego prefekta aż do roku 1791.
 
Kongregację tę skasował papież [[Paweł VI]] w 1968.