Człowiek jest miarą wszechrzeczy: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Zasada epistemologiczna w filozofii greckiej ==

Słowa te, brzmiące w oryginale [[greka|gr.]] {{grc|πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος}} ''panton chrematon metron anthropos'') - i opatrzone komentarzem: – ''istniejących, że istnieją, i nieistniejących, że nie istnieją'', są przypisywane<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Praca zbiorowa|imię= |autor link= |inni= |tytuł= Oxford - Wielka Historia Świata. Cywilizacje Europy. Indoeuropejczycy - Celtowie|wydanie= |tom= 12|wydawca= Polskie Media Amer.Com|miejsce= Poznań|data= |rok= 2006|isbn= 83-7425-367-3|strony= 183}}</ref> [[Protagoras]]owi z Abdery (Platon przytoczył je w "Teajtecie" 152 a 2) i związane są z jego poglądami dotyczącymi [[Epistemologia|teorii poznania]]. ''Anthropos metron'' (człowiek miara) oznacza dla Protagorasa, że '''każdy człowiek''' jest '''sam dla siebie''' kryterium [[prawda|prawdy]] – wszystkie doznania zmysłowe i przeświadczenia danej osoby są '''dla niej''' prawdziwe. Ponieważ jednak ludzie się różnią, to pojęcie prawdy w znaczeniu obiektywnym nie ma sensu. Oznaczałoby to całkowity [[relatywizm]] sądów – myśl tę za Protagorasem podjęli [[sceptycyzm|sceptycy]].