Przeciwlotniczy pocisk rakietowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zmiany drobne poprawienie składni. |
m int. |
||
Linia 1:
[[Plik:Pocisk r2.JPG|thumb|250px|[[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Radzieckie]] kierowane pociski przeciwlotnicze [[W-755]] zestawu rakietowego [[S-75]] Wołchow.]]
'''Rakieta przeciwlotnicza'''
W zależności od miejsca, z jakiego został odpalony pocisk rakietowy zalicza się go do odpowiedniej klasy:
Linia 14:
Te ostatnie należą do najbardziej rozpowszechnionych rakietowych środków obrony przeciwlotniczej.
Postęp techniki i technologii już u schyłku lat 50. XX wieku sprawił, że możliwe stało się skonstruowanie [[Przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy|przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych]], obsługiwanych na polu walki przez pojedynczego żołnierza. Zastosowanie w nich układu samonaprowadzania na podczerwień (a więc reagującego głównie na ciepło gazów wylotowych silników oraz nagrzewanie aerodynamiczne płatowca) zapewniało im dużą skuteczność oraz zredukowało czynności operatora do wykrycia celu, jego identyfikacji oraz potwierdzenia przechwycenia celu przez głowicę i jego odpalenie (zasada działania
Metody naprowadzania na cel:
* [[radar]]
* źródło ciepła
* [[Promień świetlny|wiązki]] [[laser]]a
* optycznie
Stosuje się także niekierowane pociski rakietowe.
|