Archontowie patriarchatu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ałiku (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Ałiku (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 2:
'''Archontowie patriarchatu''' – urzędnicy [[Patriarcha Konstantynopola|patriarchy Konstantynopola]] odpowiedzialni za funkcjonowanie patriarchatu.
 
Istnienie urzędników zajmujących się obsługą patriarchatu konstantynopolitańskiego jest poświadczone od VII wieku. Ich znaczenie rosło wraz ze wzrostem znaczenia patriarchatu. Zasadniczo byli duchownymi kościoła [[Hagia Sophia]]. Na wzór urzędników cywilnych Cesarstwa, zajmujących się sprawami gospodarczymi, zwano ich ''[[archont]]ami''. Stopień urzędniczy jaki otrzymywali, nie wiązał się z rangą w hierarchii duchowieństwa. Archontami byli najczęściej diakoni[[diakon]]i, rzadziej prezbiterzy[[prezbiter]]zy. Na początku VII wieku istniały już urzędy (offikia): ''[[synkellos]]a'', odpowiedzialnego ogólnie za administrację, ''[[chartofylaks]]a'', odpowiedzialnego za archiwa i podległych mu notariuszy[[notariusz]]y, ekonoma[[ekonom]]a, [[kartulariusz (urząd)|kartulariuszy]]y, odpowiedzialnych za administrację dobrami ziemskimi, ''[[skeuofylaks]]a'', odpowiedzialnego za skarbiec i liturgię i ''[[ekdikoi]]'' odpowiedzialnych za dyscyplinę i porządek{{odn|Congourdeau|2011|s=121}}.
 
O dwa stulecia późniejszy ''Taktikon'' Benesevicia (pochodzący z lat 944-945) wskazuje na zmianę wcześniejszego porządku urzędów patriarchatu. Najwyraźniej wzrost znaczenia stolicy patriarszej przyniósł powiększenie zadań jej administracji. Finansami patriarchatu zarządzał w tym czasie ''[[sakkelariusz]]''. [[Protonotariusz]] był sekretarzem patriarchy, ''[[logoteta]]'' wygłaszał mowy świąteczne, [[hypomnematograf]] był urzędnikiem sądowym, [[kanstresios]] odpowiadał za szaty liturgiczne, [[referendarz]] za komunikację z cesarzem. Lista nie wymienia ''synkellosa'', który zaczyna być wtedy traktowany jako następca urzędującego patriarchy. Wzrasta ingerencja cesarza w obsadzanie urzędów patriarchatu. Cesarz rezerwuje sobie możliwość obsadzania dwóch głównych urzędów: ekonoma i ''skeuofylaksa'', wykorzystuje też możliwość powoływania na archontów osób świeckich. W 1057 roku cesarz [[Izaak Komnen]] zrzekł się prawa do jakiejkolwiek ingerencji w administrowanie dobrami kościelnymi{{odn|Congourdeau|2011|s=122}}.