Detektor reakcyjny: Różnice pomiędzy wersjami

Jest to układ [[lampa_elektronowa|lampowy]], lub [[tranzystor|tranzystorowy]] przeznaczony do detekcji sygnału zmodulowanego w [[modulacja_AM|amplitudzie]], wykorzystujący wzmacniającą lampę elektronową - [[trioda|triodę]], [[tetroda|tetrodę]], lub [[pentoda|pentodę]] albo tranzystor. Jest to układ [[detektor siatkowy|detektora siatkowego]], w którym detekcja następuje w obszarze siatka - [[katoda]] lampy, które tworzą razem diodę detekcyjną. Sygnał w.cz. przechodzi przez kondensator C2 i po wyprostowaniu przez obwódaobwód siatka - katoda pojawia się na siatce lampy w postaci dwóch składowych - zdetekowanej małej częstotliwości i pozostałości sygnału wysokiej częstotliwości. Lampa wzmacnia te sygnały i na jej anodzie występują z większą siłą, tu są rozdzielane - sygnał m.cz. jest kierowany do wyjścia przez kondensator C3, a sygnał w.cz. z powrotem do wejścia przez kondensator zmienny C4, potem przepływa przez cewkę L3. Cewka L3 jest tak włączona, aby sygnał [[sprzężenie zwrotne|sprzężenia zwrotnego]] dodawał się do sygnału wejściowego zwiększając jego poziom.

Tą metodą znacznie się zwiększa [[czułość]] układu - nawet bardzo mały sygnał wejściowy w.cz. daje na wyjściu wysoki poziom sygnału m.cz., włáśniewłaśnie dzięki [[dodatnie sprzężenie zwrotne|dodatniemu sprzężeniu zwrotnemu]]. Siłę tego sprzężenia (reakcję) reguluje się kondensatorem C4, który reguluje ilość prądu wracającego do wejścia, albo poprzez zmianę położenia cewki L3 - wtedyregulujewtedy reguluje się siłę oddziaływania tej cewki. W sytuacji, gdy siła sprzężenia przekroczy pewną krytyczną wartość układ zamienia się w generator i zaczyna generować drgania o częstotliwości [[obwód_rezonansowy|obwodu rezonansowego]] L2 - C1. Najkorzystniejsze ustawienie siły sprzężniesprzężnia zwrotnego jest tuż przed punktem powstawania oscylacji.

Zaletą tego układu jest jego bardzo duża czułość (prawktyczniepraktycznie osiągane wartościwwartości zmocnieńwzmocnień osiągają kilkset i więcej razy), dobra praca dla różnyczhróżnych zakresów częstotliwości, od fal długich aż do UKFu, detekcja niemodulowanego sygnału telegraficznego A1 i prostota konstrukcji. Do wad należy możliwośc generowania drgań (i promieniowania ich przez antenę odbiorczą jako zakłóceń) mała selektywność (układ zawiera tylko jeden obwód rezonansowy), do tego zależna od siły reakcji.