Magnus Eriksson: Różnice pomiędzy wersjami

W 1332 zmarł [[władcy Danii|król Danii]] [[Krzysztof II]], który beznadziejnie roztrwonił swoje dobra. Skorzystał na tym Magnus i za ogromną sumę w srebrze zakupił [[Skania|Skanię]] i [[Blekinge]]. Nie przyniosło mu to popularności, bowiem dla konieczności spłaty długów drastycznie podniósł podatki.

W 1334 ożenił się z Blanką, córką hrabiego Jana de Namur i Marii d’Artois, wnuczki [[władcy Francji|króla Francji]] [[Ludwik VIII Lew|Ludwika VIII]], która urodziła mu syna [[Haakon VI Magnusson|Haakona]]. W 1343 dziecko zostało wyznaczone na następcę Magnusa na tronie norweskim, aczkolwiek do pełnoletności nadal władał ojciec, który w 1355 roku planował wysłanie statku (lub statków) celem ratowania żyjących jeszcze wikingów grenlandzkich, ale nie wiadomo, czy wyprawa taka doszła do skutku{{odn|Jones|1997|s=292}}.

Faworytem Magnusa był jego młody krewniak Bengt Algotson, którego uczynił księciem [[Finlandia|Finlandii]] i [[Halland]]u oraz wicekrólem Skanii. Wywołało to niezadowolenie zawistnych magnatów, którzy w porozumieniu z Kościołem postanowili króla usunąć, a w jego miejsce władcą mianowali starszego, królewskiego syna [[Eryk XII Magnusson|Eryka XII]]. Podwójne rządy nie trwały jednak długo, bo w 1359 Eryk zmarł wraz z najbliższą rodziną, prawdopodobnie na [[dżuma|dżumę]]{{odn|Jones|1997|s=296}}.